Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναπλέκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναναπλέκω

Structure: συν (Prefix) + ἀναπλέκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to entwine together with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπλέκω συναναπλέκεις συναναπλέκει
Dual συναναπλέκετον συναναπλέκετον
Plural συναναπλέκομεν συναναπλέκετε συναναπλέκουσιν*
SubjunctiveSingular συναναπλέκω συναναπλέκῃς συναναπλέκῃ
Dual συναναπλέκητον συναναπλέκητον
Plural συναναπλέκωμεν συναναπλέκητε συναναπλέκωσιν*
OptativeSingular συναναπλέκοιμι συναναπλέκοις συναναπλέκοι
Dual συναναπλέκοιτον συναναπλεκοίτην
Plural συναναπλέκοιμεν συναναπλέκοιτε συναναπλέκοιεν
ImperativeSingular συνανάπλεκε συναναπλεκέτω
Dual συναναπλέκετον συναναπλεκέτων
Plural συναναπλέκετε συναναπλεκόντων, συναναπλεκέτωσαν
Infinitive συναναπλέκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπλεκων συναναπλεκοντος συναναπλεκουσα συναναπλεκουσης συναναπλεκον συναναπλεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπλέκομαι συναναπλέκει, συναναπλέκῃ συναναπλέκεται
Dual συναναπλέκεσθον συναναπλέκεσθον
Plural συναναπλεκόμεθα συναναπλέκεσθε συναναπλέκονται
SubjunctiveSingular συναναπλέκωμαι συναναπλέκῃ συναναπλέκηται
Dual συναναπλέκησθον συναναπλέκησθον
Plural συναναπλεκώμεθα συναναπλέκησθε συναναπλέκωνται
OptativeSingular συναναπλεκοίμην συναναπλέκοιο συναναπλέκοιτο
Dual συναναπλέκοισθον συναναπλεκοίσθην
Plural συναναπλεκοίμεθα συναναπλέκοισθε συναναπλέκοιντο
ImperativeSingular συναναπλέκου συναναπλεκέσθω
Dual συναναπλέκεσθον συναναπλεκέσθων
Plural συναναπλέκεσθε συναναπλεκέσθων, συναναπλεκέσθωσαν
Infinitive συναναπλέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπλεκομενος συναναπλεκομενου συναναπλεκομενη συναναπλεκομενης συναναπλεκομενον συναναπλεκομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηνάπλεκον συνηνάπλεκες συνηνάπλεκεν*
Dual συνηναπλέκετον συνηναπλεκέτην
Plural συνηναπλέκομεν συνηναπλέκετε συνηνάπλεκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηναπλεκόμην συνηναπλέκου συνηναπλέκετο
Dual συνηναπλέκεσθον συνηναπλεκέσθην
Plural συνηναπλεκόμεθα συνηναπλέκεσθε συνηναπλέκοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to entwine together with

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION