Ancient Greek-English Dictionary Language

συνακολασταίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνακολασταίνω

Structure: συν (Prefix) + ἀκολασταίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to live dissolutely with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνακολασταίνω συνακολασταίνεις συνακολασταίνει
Dual συνακολασταίνετον συνακολασταίνετον
Plural συνακολασταίνομεν συνακολασταίνετε συνακολασταίνουσιν*
SubjunctiveSingular συνακολασταίνω συνακολασταίνῃς συνακολασταίνῃ
Dual συνακολασταίνητον συνακολασταίνητον
Plural συνακολασταίνωμεν συνακολασταίνητε συνακολασταίνωσιν*
OptativeSingular συνακολασταίνοιμι συνακολασταίνοις συνακολασταίνοι
Dual συνακολασταίνοιτον συνακολασταινοίτην
Plural συνακολασταίνοιμεν συνακολασταίνοιτε συνακολασταίνοιεν
ImperativeSingular συνακολάσταινε συνακολασταινέτω
Dual συνακολασταίνετον συνακολασταινέτων
Plural συνακολασταίνετε συνακολασταινόντων, συνακολασταινέτωσαν
Infinitive συνακολασταίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνακολασταινων συνακολασταινοντος συνακολασταινουσα συνακολασταινουσης συνακολασταινον συνακολασταινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνακολασταίνομαι συνακολασταίνει, συνακολασταίνῃ συνακολασταίνεται
Dual συνακολασταίνεσθον συνακολασταίνεσθον
Plural συνακολασταινόμεθα συνακολασταίνεσθε συνακολασταίνονται
SubjunctiveSingular συνακολασταίνωμαι συνακολασταίνῃ συνακολασταίνηται
Dual συνακολασταίνησθον συνακολασταίνησθον
Plural συνακολασταινώμεθα συνακολασταίνησθε συνακολασταίνωνται
OptativeSingular συνακολασταινοίμην συνακολασταίνοιο συνακολασταίνοιτο
Dual συνακολασταίνοισθον συνακολασταινοίσθην
Plural συνακολασταινοίμεθα συνακολασταίνοισθε συνακολασταίνοιντο
ImperativeSingular συνακολασταίνου συνακολασταινέσθω
Dual συνακολασταίνεσθον συνακολασταινέσθων
Plural συνακολασταίνεσθε συνακολασταινέσθων, συνακολασταινέσθωσαν
Infinitive συνακολασταίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνακολασταινομενος συνακολασταινομενου συνακολασταινομενη συνακολασταινομενης συνακολασταινομενον συνακολασταινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συννοσεῖ γὰρ ἀλλήλοισ τὰ αἰσθητήρια καὶ συναναπείθεται καὶ συνακολασταίνει μὴ κρατοῦντα τῶν φυσικῶν μέτρων. (Plutarch, De esu carnium II, section 2 3:1)
  • καλοῦσιν, ὀρθῶσ τοῦτὸ γ’ αὐτὸ ποιοῦντεσ, ὅτι τὸ συνακολασταίνειν καὶ παροινεῖν οὐ μεταδιδόασι ταῖσ γαμεταῖσ. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 16 1:1)
  • ψαλτήρια διεξιὼν καὶ λύρασ καὶ πηκτίδασ καὶ αὐλοὺσ, καὶ ὅσα μουσικῆσ προσῳδὰ καὶ προσήγορα μηχανησαμένησ ἀνθρωπίνοισ πάθεσιν ἄψυχα συνήδεται καὶ συνεπιθρηνεῖ καὶ συνᾴδει καὶ συνακολασταίνει, τὰσ κρίσεισ ἀναφέροντα καὶ τὰ πάθη καὶ τὰ ἔθη τῶν χρωμένων. (Plutarch, De virtute morali, section 4 12:1)
  • δέδοικα δὲ μὴ δόξαιμι παντάπασιν ἐπαγωγὰ καὶ νεαρὰ τῷ λόγῳ περαίνειν, ψαλτήρια διεξιὼν καὶ λύρασ καὶ πηκτίδασ καὶ αὐλούσ, καὶ ὅσα μουσικῆσ προσῳδὰ καὶ προσήγορα μηχανησαμένησ ἀνθρωπίνοισ πάθεσιν ἄψυχα συνήδεται καὶ συνεπιθρηνεῖ καὶ συνᾴδει καὶ συνακολασταίνει, τὰσ κρίσεισ ἀναφέροντα καὶ τὰ πάθη καὶ τὰ ἤθη τῶν χρωμένων. (Plutarch, De virtute morali, section 4 3:2)
  • προπομπῆσ τὸν Ἀρχίαν δεξάμενοσ καὶ περὶ τῆσ γυναικόσ, ἧσ ἐπιθυμῶν ἐτύγχανεν, εἰσ ἐλπίδασ ἐμβαλὼν, ὡσ ἀφιξομένησ εἰσ τὸν πότον, ἔπεισε πρὸσ ῥᾳθυμίαν καὶ ἄνεσιν τραπέσθαι μετὰ τῶν εἰωθότων αὐτῷ συνακολασταίνειν. (Plutarch, De genio Socratis, section 25 9:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION