Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμποιέω?

ε-contract Verb; Transliteration: sympoieō

Principal Part: συμποιέω συμποιήσω

Structure: συμποιέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help in doing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμποίω συμποίεις συμποίει
Dual συμποίειτον συμποίειτον
Plural συμποίουμεν συμποίειτε συμποίουσι(ν)
SubjunctiveSingular συμποίω συμποίῃς συμποίῃ
Dual συμποίητον συμποίητον
Plural συμποίωμεν συμποίητε συμποίωσι(ν)
OptativeSingular συμποίοιμι συμποίοις συμποίοι
Dual συμποίοιτον συμποιοίτην
Plural συμποίοιμεν συμποίοιτε συμποίοιεν
ImperativeSingular συμποῖει συμποιεῖτω
Dual συμποίειτον συμποιεῖτων
Plural συμποίειτε συμποιοῦντων, συμποιεῖτωσαν
Infinitive συμποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμποιων συμποιουντος συμποιουσα συμποιουσης συμποιουν συμποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμποίουμαι συμποίει, συμποίῃ συμποίειται
Dual συμποίεισθον συμποίεισθον
Plural συμποιοῦμεθα συμποίεισθε συμποίουνται
SubjunctiveSingular συμποίωμαι συμποίῃ συμποίηται
Dual συμποίησθον συμποίησθον
Plural συμποιώμεθα συμποίησθε συμποίωνται
OptativeSingular συμποιοίμην συμποίοιο συμποίοιτο
Dual συμποίοισθον συμποιοίσθην
Plural συμποιοίμεθα συμποίοισθε συμποίοιντο
ImperativeSingular συμποίου συμποιεῖσθω
Dual συμποίεισθον συμποιεῖσθων
Plural συμποίεισθε συμποιεῖσθων, συμποιεῖσθωσαν
Infinitive συμποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμποιουμενος συμποιουμενου συμποιουμενη συμποιουμενης συμποιουμενον συμποιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμποιήσω συμποιήσεις συμποιήσει
Dual συμποιήσετον συμποιήσετον
Plural συμποιήσομεν συμποιήσετε συμποιήσουσι(ν)
OptativeSingular συμποιήσοιμι συμποιήσοις συμποιήσοι
Dual συμποιήσοιτον συμποιησοίτην
Plural συμποιήσοιμεν συμποιήσοιτε συμποιήσοιεν
Infinitive συμποιήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμποιησων συμποιησοντος συμποιησουσα συμποιησουσης συμποιησον συμποιησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμποιήσομαι συμποιήσει, συμποιήσῃ συμποιήσεται
Dual συμποιήσεσθον συμποιήσεσθον
Plural συμποιησόμεθα συμποιήσεσθε συμποιήσονται
OptativeSingular συμποιησοίμην συμποιήσοιο συμποιήσοιτο
Dual συμποιήσοισθον συμποιησοίσθην
Plural συμποιησοίμεθα συμποιήσοισθε συμποιήσοιντο
Infinitive συμποιήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμποιησομενος συμποιησομενου συμποιησομενη συμποιησομενης συμποιησομενον συμποιησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμποῖουν ἐσυμποῖεις ἐσυμποῖει(ν)
Dual ἐσυμποίειτον ἐσυμποιεῖτην
Plural ἐσυμποίουμεν ἐσυμποίειτε ἐσυμποῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμποιοῦμην ἐσυμποίου ἐσυμποίειτο
Dual ἐσυμποίεισθον ἐσυμποιεῖσθην
Plural ἐσυμποιοῦμεθα ἐσυμποίεισθε ἐσυμποίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολλοῦ γε καὶ δέω σοὶ δὲ μυρία συνειδὼς ἰάμβων ἄξια βεβιωμένα, πρὸς ἅ μοι δοκεῖ οὐδ ἂν ὁ Ἀρχίλοχος αὐτὸς διαρκέσαι, προσπαρακαλέσας καὶ τὸν Σιμωνίδην καὶ τὸν Ἱππώνακτα συμποιεῖν μετ αὐτοῦ κἂν ἕν τι τῶν προσόντων σοι κακῶν, οὕτω σύ γε παῖδας ἀπέφηνας ἐν πάσῃ βδελυρίᾳ τὸν Ὀροδοκίδην καὶ τὸν Λυκάμβην καὶ τὸν Βούπαλον, τοὺς ἐκείνων ἰάμβους. (Lucian, Pseudologista, (no name) 2:2)
  • ὅταν σατύρους τοίνυν ποιῇς, καλεῖν ἐμέ, ἵνα συμποιῶ σοὔπισθεν ἐστυκὼς ἐγώ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:4)
  • αἰσθόμενος δ Εὐφίλητος ὡς ἔχοιμι, λέγει πρὸς αὐτοὺς ὅτι πέπεισμαι ταῦτα συμποιεῖν καὶ ὡμολόγηκα αὐτῷ μεθέξειν τοῦ ἔργου καὶ περικόψεῖν τὸν Ἑρμῆν τὸν παρὰ τὸ Φορβαντεῖον. (Andocides, Speeches, 105:1)
  • σοὶ δὲ μυρία συνειδὼς ἰάμβων ἄξια βεβιωμένα, πρὸς ἅ μοι δοκεῖ οὐδ ὁ Ἀρχίλοχος αὐτὸς διαρκέσαι προσκαλέσας καὶ τὸν Σημωνίδην καὶ τὸν Ἱππώνακτα συμποιεῖν μετ αὐτοῦ κἂν ἕν τι τῶν προσόντων σοι κακῶν. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , section18)
  • ἐδόκει δὲ συμποιεῖν Εὐριπίδῃ: (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 1:2)

Synonyms

  1. to help in doing

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION