Sense

1. to help to fill, to help, in manning
2. to fill up, to man, fully

Examples

• εἰ δὲ μή, ταραχὴν καὶ σύγχυσιν ἔσεσθαι καὶ μεταστάσεισ εἰσ τὸ πρῶτον εὐθὺσ τριπλάσιον ἐκ τοῦ πρώτου διπλασίου τῶν συμπληροῦν ἑκάτερον ὀφειλόντων. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 20 4:1)
• εἰσ δὲ τὸ δικαστήριον εἰσελθόντασ, νῦν πρόσεχε τοῖσ ἐπιβεβλημένοισ, τὰσ ὑπὲρ τούτων εὐθύνασ δικάσοντασ, ἄλλο νόημα ὁρ́κον ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ὀμωμοκότασ, ὃν εἰλήφατε ἐπ’ αὐτοφώρῳ τοιαῦτα πεποιηκότα, νῦν τὸ συμπληροῦν τοῦτον ἀφεῖναι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 5:3)
• ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν ἐπὶ τούτων ἔμειναν ὡσ αἱρετῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ ὠφελίμων, καὶ τὴν ἀρετὴν προσλαβόντεσ αὐτοῖσ ἐνεργοῦσαν, οἰκείωσ χρωμένην ἑκάστῳ, τέλειον ἐκ τούτων καὶ ὁλόκληρον ᾤοντο συμπληροῦν βίον καὶ συμπεραίνειν, τὴν ἀληθῶσ τῇ φύσει πρόσφορον καὶ συνῳδὸν ὁμολογίαν ἀποδιδόντεσ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 23 2:2)
• ὁ δ’ οὐ δυνάμενοσ αὐτόθεν τὰσ ναῦσ πληρῶσαι, ἐπὶ νήσων πλεύσασ ἐκεῖθεν ἐπειρᾶτο συμπληροῦν, οὐ φαῦλον ἡγούμενοσ εἶναι ἐπὶ συγκεκροτημένασ ναῦσ εἰκῇ περιπλεῦσαι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 2 14:1)
• ἐπλήρουν δὲ καὶ τριήρεισ αὐτοί τε οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ Κορίνθιοι, καὶ ἐδέοντο καὶ Σικυωνίων συμπληροῦν, ἐφ’ ὧν διενοοῦντο τὸ στράτευμα διαβιβάζειν. (Xenophon, Hellenica, , chapter 4 21:8)

Similar forms

• συμπληροῖ (9)
• συμπληροῦν (6)
• συμπλήρωσιν (5)
• συμπληρώσας (4)
• συμπληροῦντα (3)
• συμπληροῦσαι (2)
• συμπληρωτικὰ (2)
• συμπληροῦσιν (2)
• συμπληρώσει (2)
• συμπλήρωμα (2)
• συμπλήρωσις (2)
• συμπληρώσεις (2)
• συμπληρῶσαι (1)
• συμπληρωθεὶς (1)
• συμπλήρους (1)
• συμπληρωθῶσιν (1)
• συμπληρώσωμεν (1)
• συμπληρώσεως (1)
• συμπληροῦσι (1)
• συμπληρωτικὸν (1)
• συμπληρωθῆναι (1)
• συμπληροῦται (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.