Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπλέκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμπλέκω συμπλέξω

Structure: συμπλέκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to twine or plait together, joining
  2. to be twined together, entwined, entangled, entangled, crossing in different directions
  3. to be locked together with, to be engaged in close fight, to be entangled, to be entangled in, we are entangled or engaged with, to be engaged in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπλέκω συμπλέκεις συμπλέκει
Dual συμπλέκετον συμπλέκετον
Plural συμπλέκομεν συμπλέκετε συμπλέκουσιν*
SubjunctiveSingular συμπλέκω συμπλέκῃς συμπλέκῃ
Dual συμπλέκητον συμπλέκητον
Plural συμπλέκωμεν συμπλέκητε συμπλέκωσιν*
OptativeSingular συμπλέκοιμι συμπλέκοις συμπλέκοι
Dual συμπλέκοιτον συμπλεκοίτην
Plural συμπλέκοιμεν συμπλέκοιτε συμπλέκοιεν
ImperativeSingular σύμπλεκε συμπλεκέτω
Dual συμπλέκετον συμπλεκέτων
Plural συμπλέκετε συμπλεκόντων, συμπλεκέτωσαν
Infinitive συμπλέκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπλεκων συμπλεκοντος συμπλεκουσα συμπλεκουσης συμπλεκον συμπλεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπλέκομαι συμπλέκει, συμπλέκῃ συμπλέκεται
Dual συμπλέκεσθον συμπλέκεσθον
Plural συμπλεκόμεθα συμπλέκεσθε συμπλέκονται
SubjunctiveSingular συμπλέκωμαι συμπλέκῃ συμπλέκηται
Dual συμπλέκησθον συμπλέκησθον
Plural συμπλεκώμεθα συμπλέκησθε συμπλέκωνται
OptativeSingular συμπλεκοίμην συμπλέκοιο συμπλέκοιτο
Dual συμπλέκοισθον συμπλεκοίσθην
Plural συμπλεκοίμεθα συμπλέκοισθε συμπλέκοιντο
ImperativeSingular συμπλέκου συμπλεκέσθω
Dual συμπλέκεσθον συμπλεκέσθων
Plural συμπλέκεσθε συμπλεκέσθων, συμπλεκέσθωσαν
Infinitive συμπλέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπλεκομενος συμπλεκομενου συμπλεκομενη συμπλεκομενης συμπλεκομενον συμπλεκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπλέξω συμπλέξεις συμπλέξει
Dual συμπλέξετον συμπλέξετον
Plural συμπλέξομεν συμπλέξετε συμπλέξουσιν*
OptativeSingular συμπλέξοιμι συμπλέξοις συμπλέξοι
Dual συμπλέξοιτον συμπλεξοίτην
Plural συμπλέξοιμεν συμπλέξοιτε συμπλέξοιεν
Infinitive συμπλέξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπλεξων συμπλεξοντος συμπλεξουσα συμπλεξουσης συμπλεξον συμπλεξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπλέξομαι συμπλέξει, συμπλέξῃ συμπλέξεται
Dual συμπλέξεσθον συμπλέξεσθον
Plural συμπλεξόμεθα συμπλέξεσθε συμπλέξονται
OptativeSingular συμπλεξοίμην συμπλέξοιο συμπλέξοιτο
Dual συμπλέξοισθον συμπλεξοίσθην
Plural συμπλεξοίμεθα συμπλέξοισθε συμπλέξοιντο
Infinitive συμπλέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπλεξομενος συμπλεξομενου συμπλεξομενη συμπλεξομενης συμπλεξομενον συμπλεξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσύμπλεκον ἐσύμπλεκες ἐσύμπλεκεν*
Dual ἐσυμπλέκετον ἐσυμπλεκέτην
Plural ἐσυμπλέκομεν ἐσυμπλέκετε ἐσύμπλεκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπλεκόμην ἐσυμπλέκου ἐσυμπλέκετο
Dual ἐσυμπλέκεσθον ἐσυμπλεκέσθην
Plural ἐσυμπλεκόμεθα ἐσυμπλέκεσθε ἐσυμπλέκοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἡ μὲν γνώμη κοινωνείτω καὶ προσαπτέσθω τι καὶ ποιητικῆσ, παῤ ὅσον μεγαληγόροσ καὶ διηρμένη καὶ ἐκείνη, καὶ μάλισθ̓ ὁπόταν παρατάξεσι καὶ μάχαισ καὶ ναυμαχίαισ συμπλέκηται· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 451)
  • κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τοῖσ ἀναγκαίοισ εὐθὺσ συμπλέκηται τῶν πραγμάτων, καὶ ὅταν τισ μὴ πᾶσιν ὡσ προηγουμένοισ χρῆται, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ὡσ προηγουμένοισ, τοῖσ δὲ μὴ οὕτω. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:2)

Synonyms

  1. to twine or plait together

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION