Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπάσχω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμπάσχω συμπείσομαι συνεπάθον συμπέπονθα

Structure: συμ (Prefix) + πάσχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to suffer together, be affected by the same thing
  2. to have a fellow-feeling, sympathise, feel sympathy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάσχω συμπάσχεις συμπάσχει
Dual συμπάσχετον συμπάσχετον
Plural συμπάσχομεν συμπάσχετε συμπάσχουσιν*
SubjunctiveSingular συμπάσχω συμπάσχῃς συμπάσχῃ
Dual συμπάσχητον συμπάσχητον
Plural συμπάσχωμεν συμπάσχητε συμπάσχωσιν*
OptativeSingular συμπάσχοιμι συμπάσχοις συμπάσχοι
Dual συμπάσχοιτον συμπασχοίτην
Plural συμπάσχοιμεν συμπάσχοιτε συμπάσχοιεν
ImperativeSingular συμπάσχε συμπασχέτω
Dual συμπάσχετον συμπασχέτων
Plural συμπάσχετε συμπασχόντων, συμπασχέτωσαν
Infinitive συμπάσχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπασχων συμπασχοντος συμπασχουσα συμπασχουσης συμπασχον συμπασχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάσχομαι συμπάσχει, συμπάσχῃ συμπάσχεται
Dual συμπάσχεσθον συμπάσχεσθον
Plural συμπασχόμεθα συμπάσχεσθε συμπάσχονται
SubjunctiveSingular συμπάσχωμαι συμπάσχῃ συμπάσχηται
Dual συμπάσχησθον συμπάσχησθον
Plural συμπασχώμεθα συμπάσχησθε συμπάσχωνται
OptativeSingular συμπασχοίμην συμπάσχοιο συμπάσχοιτο
Dual συμπάσχοισθον συμπασχοίσθην
Plural συμπασχοίμεθα συμπάσχοισθε συμπάσχοιντο
ImperativeSingular συμπάσχου συμπασχέσθω
Dual συμπάσχεσθον συμπασχέσθων
Plural συμπάσχεσθε συμπασχέσθων, συμπασχέσθωσαν
Infinitive συμπάσχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπασχομενος συμπασχομενου συμπασχομενη συμπασχομενης συμπασχομενον συμπασχομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπείσομαι συμπείσει, συμπείσῃ συμπείσεται
Dual συμπείσεσθον συμπείσεσθον
Plural συμπεισόμεθα συμπείσεσθε συμπείσονται
OptativeSingular συμπεισοίμην συμπείσοιο συμπείσοιτο
Dual συμπείσοισθον συμπεισοίσθην
Plural συμπεισοίμεθα συμπείσοισθε συμπείσοιντο
Infinitive συμπείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπεισομενος συμπεισομενου συμπεισομενη συμπεισομενης συμπεισομενον συμπεισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέπασχον συνέπασχες συνέπασχεν*
Dual συνεπάσχετον συνεπασχέτην
Plural συνεπάσχομεν συνεπάσχετε συνέπασχον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπασχόμην συνεπάσχου συνεπάσχετο
Dual συνεπάσχεσθον συνεπασχέσθην
Plural συνεπασχόμεθα συνεπάσχεσθε συνεπάσχοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέπαθον συνέπαθες συνέπαθεν*
Dual συνεπάθετον συνεπαθέτην
Plural συνεπάθομεν συνεπάθετε συνέπαθον
ImperativeSingular συμπάθε συμπαθέτω
Dual συμπάθετον συμπαθέτων
Plural συμπάθετε συμπαθόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἐρασίστρατον δὲ τὸν ἰατρὸν αἰσθέσθαι μὲν οὐ χαλεπῶσ ἐρῶντοσ αὐτοῦ, τὸ δὲ οὗτινοσ ἐρᾷ δυστόπαστον ὂν ἐξανευρεῖν βουλόμενον ἀεὶ μὲν ἐν τῷ δωματίῳ διημερεύειν, εἰ δέ τισ εἰσίοι τῶν ἐν ὡρ́ᾳ μειρακίων ἢ γυναικῶν, ἐγκαθορᾶν τε τῷ προσώπῳ τοῦ Ἀντιόχου καὶ τὰ συμπάσχειν μάλιστα τῇ ψυχῇ τρεπομένῃ πεφυκότα μέρη καὶ κινήματα τοῦ σώματοσ ἐπισκοπεῖν. (Plutarch, Demetrius, chapter 38 3:1)
  • καὶ ὁ Κριτίασ ἀκούσασ ταῦτα καὶ ἰδών με ἀποροῦντα, ὥσπερ οἱ τοὺσ χασμωμένουσ καταντικρὺ ὁρῶντεσ ταὐτὸν τοῦτο συμπάσχουσιν, κἀκεῖνοσ ἔδοξέ μοι ὑπ’ ἐμοῦ ἀποροῦντοσ ἀναγκασθῆναι καὶ αὐτὸσ ἁλῶναι ὑπὸ ἀπορίασ. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 345:1)
  • εὐθὺσ οὖν ὁ μὲν ἵπποσ βουλόμενοσ στηρίζεσθαι τοῖσ ἐμπροσθίοισ διεπονεῖτο τῷ τε σώματι παντὶ καὶ τοῖσ σκέλεσι, συμπασχόντων ἁπάντων τῶν κατὰ τὸν ὄγκον μελῶν· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 42 4:2)
  • ἐπὶ γὰρ τούτων ἡ μεταβολὴ τῆσ τύχησ καὶ τὸ μέγεθοσ τῶν ἀνελπίστων ἀκληρημάτων ἐν ὄψει κείμενον εὐλόγωσ τοὺσ ὁρῶντασ ἐποίει συμπάσχειν τοῖσ ἠτυχηκόσι. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 36 3:1)
  • τί γὰρ ὄφελοσ ἡγεμόνοσ ἢ στρατηγοῦ μὴ διειληφότοσ διότι τῶν κατὰ μέροσ κινδύνων, οἷσ μὴ συμπάσχει τὰ ὅλα, πλεῖστον ἀπέχειν δεῖ τὸν ἡγούμενον; (Polybius, Histories, book 10, v. res italiae 9:1)

Synonyms

  1. to have a fellow-feeling

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION