Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπαθής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: συμπαθής συμπαθές

Structure: συμπαθη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: paqei=n

Sense

  1. sympathizing with, sympathetic

Examples

  • οὕτωσ δὴ τοίνυν καθεστηκυίασ συμπαθοῦσ τῆσ φιλαδελφίασ, οἱ ἑπτὰ ἀδελφοὶ συμπαθέστερον ἔσχον τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμόνοιαν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 13:23)
  • ἐξ ἀρχῆσ καὶ συμπαθὲσ ἐφέλκεται καὶ βαρύνει καὶ ἀνελίσσει τὴν ἐν δεξιᾷ τοῦ παντὸσ πορείαν, ἀναρρῆξαι δ’ οὐ δύναται παντάπασιν, ἀλλ’ ἀνήνεγκεν αὖθισ τὰ βελτίω καὶ ἀνέβλεψε πρὸσ τὸ παράδειγμα θεοῦ συνεπιστρέφοντοσ καὶ συναπευθύνοντοσ. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 28 3:1)
  • μετὰ μικρὸν δὲ συμπαθὴσ γενόμενοσ τῶν τε δεσμῶν τοὺσ βαρεῖσ ἐκέλευσεν ἀφελεῖν καὶ παῖδα παραδέξασθαι τῶν συνήθων, ὅπωσ ἀλείψαιτο, καὶ τῶν φίλων ἐφῆκε τῷ βουλομένῳ συνδιημερεύειν καὶ κομίζειν τὰ ἐπιτήδεια, βουλευόμενοσ δὲ περὶ αὐτοῦ πλείονασ ἡμέρασ προσίετο καὶ λόγουσ καὶ ὑποσχέσεισ, Νεάρχου τε τοῦ Κρητὸσ καὶ Δημητρίου τοῦ υἱοῦ φιλοτιμουμένων τὸν Εὐμενῆ σῶσαι, τῶν δὲ ἄλλων ὁμοῦ τι πάντων ἐνισταμένων καὶ κελευόντων ἀναιρεῖν. (Plutarch, chapter 18 3:1)
  • "ἓν γάρ τι πρᾶγμα καὶ συνεχὲσ ἡ πόλισ ὥσπερ ζῷον οὐκ ἐξιστάμενον αὑτοῦ ταῖσ καθ’ ἡλικίαν μεταβολαῖσ οὐδ’ ἕτερον ἐξ ἑτέρου τῷ χρόνῳ γιγνόμενον, ἀλλὰ συμπαθὲσ· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 152)
  • "ταῦτα γὰρ αὐτῇ μᾶλλον προσήκει καὶ τούτοισ συμπαθήσ ἐστι· (Plutarch, De defectu oraculorum, section 39 2:12)
  • ὁ δὲ βουλόμενοσ εἶναι καὶ δοκεῖν ὁμοίωσ ἡδὺσ ἅμα καὶ πιστὸσ τοῖσ χείροσι μᾶλλον ὑποκρίνεται χαίρειν, ὡσ ὑπὸ τοῦ σφόδρα φιλεῖν οὐδὲ τὰ φαῦλα δυσχεραίνων, ἀλλὰ συμπαθὴσ πᾶσι καὶ συμφυὴσ γιγνόμενοσ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 9 8:3)
  • σκοπεῖτε γάρ, εἰ καί τισι δόξει μετέωροσ ὁ, λόγοσ καὶ οὐ πάνυ τι ὑμῖν συμπαθήσ, ὅτι ταῦτα πεφυκότα ἄφθαρτα καὶ θεῖα καὶ τοῦ πρώτου καὶ μεγίστου γνώμῃ καὶ δυνάμει κυβερνώμενα θεοῦ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐκ τῆσ πρὸσ ἄλληλα φιλίασ καὶ ὁμονοίασ σῴζεσθαι φιλεῖ, τά τε ἰσχυρότερα καὶ μείζω καὶ τὰ ἐλάττω δὴ δοκοῦντα. (Dio, Chrysostom, Orationes, 63:1)
  • ἐφ’ οἷσ ἄρα συμπαθὴσ ὁ Λεύκολλοσ γενόμενόσ τε, καὶ φιλοτιμούμενόσ γε καὶ ὅδε ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ περὶ γένοσ Ἀττικόν, αὐτόνομον ἠφίει τὴν πόλιν καὶ τοὺσ Ἀμισέασ κατὰ τάχοσ συνεκάλει. (Appian, The Foreign Wars, chapter 12 5:8)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION