Ancient Greek-English Dictionary Language

συμμαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμμαχέω συνεμάχησα συμμεμάχηκα συμμεμάχημαι

Structure: συμ (Prefix) + μαχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: su/mmaxos

Sense

  1. to be an ally, to be in alliance

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμάχω συμμάχεις συμμάχει
Dual συμμάχειτον συμμάχειτον
Plural συμμάχουμεν συμμάχειτε συμμάχουσιν*
SubjunctiveSingular συμμάχω συμμάχῃς συμμάχῃ
Dual συμμάχητον συμμάχητον
Plural συμμάχωμεν συμμάχητε συμμάχωσιν*
OptativeSingular συμμάχοιμι συμμάχοις συμμάχοι
Dual συμμάχοιτον συμμαχοίτην
Plural συμμάχοιμεν συμμάχοιτε συμμάχοιεν
ImperativeSingular συμμᾶχει συμμαχεῖτω
Dual συμμάχειτον συμμαχεῖτων
Plural συμμάχειτε συμμαχοῦντων, συμμαχεῖτωσαν
Infinitive συμμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαχων συμμαχουντος συμμαχουσα συμμαχουσης συμμαχουν συμμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμάχουμαι συμμάχει, συμμάχῃ συμμάχειται
Dual συμμάχεισθον συμμάχεισθον
Plural συμμαχοῦμεθα συμμάχεισθε συμμάχουνται
SubjunctiveSingular συμμάχωμαι συμμάχῃ συμμάχηται
Dual συμμάχησθον συμμάχησθον
Plural συμμαχώμεθα συμμάχησθε συμμάχωνται
OptativeSingular συμμαχοίμην συμμάχοιο συμμάχοιτο
Dual συμμάχοισθον συμμαχοίσθην
Plural συμμαχοίμεθα συμμάχοισθε συμμάχοιντο
ImperativeSingular συμμάχου συμμαχεῖσθω
Dual συμμάχεισθον συμμαχεῖσθων
Plural συμμάχεισθε συμμαχεῖσθων, συμμαχεῖσθωσαν
Infinitive συμμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαχουμενος συμμαχουμενου συμμαχουμενη συμμαχουμενης συμμαχουμενον συμμαχουμενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεμάχησα συνεμάχησας συνεμάχησεν*
Dual συνεμαχήσατον συνεμαχησάτην
Plural συνεμαχήσαμεν συνεμαχήσατε συνεμάχησαν
SubjunctiveSingular συμμαχήσω συμμαχήσῃς συμμαχήσῃ
Dual συμμαχήσητον συμμαχήσητον
Plural συμμαχήσωμεν συμμαχήσητε συμμαχήσωσιν*
OptativeSingular συμμαχήσαιμι συμμαχήσαις συμμαχήσαι
Dual συμμαχήσαιτον συμμαχησαίτην
Plural συμμαχήσαιμεν συμμαχήσαιτε συμμαχήσαιεν
ImperativeSingular συμμάχησον συμμαχησάτω
Dual συμμαχήσατον συμμαχησάτων
Plural συμμαχήσατε συμμαχησάντων
Infinitive συμμαχήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαχησᾱς συμμαχησαντος συμμαχησᾱσα συμμαχησᾱσης συμμαχησαν συμμαχησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεμαχησάμην συνεμαχήσω συνεμαχήσατο
Dual συνεμαχήσασθον συνεμαχησάσθην
Plural συνεμαχησάμεθα συνεμαχήσασθε συνεμαχήσαντο
SubjunctiveSingular συμμαχήσωμαι συμμαχήσῃ συμμαχήσηται
Dual συμμαχήσησθον συμμαχήσησθον
Plural συμμαχησώμεθα συμμαχήσησθε συμμαχήσωνται
OptativeSingular συμμαχησαίμην συμμαχήσαιο συμμαχήσαιτο
Dual συμμαχήσαισθον συμμαχησαίσθην
Plural συμμαχησαίμεθα συμμαχήσαισθε συμμαχήσαιντο
ImperativeSingular συμμάχησαι συμμαχησάσθω
Dual συμμαχήσασθον συμμαχησάσθων
Plural συμμαχήσασθε συμμαχησάσθων
Infinitive συμμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμαχησαμενος συμμαχησαμενου συμμαχησαμενη συμμαχησαμενης συμμαχησαμενον συμμαχησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ δ’ ἀφικόμεθα εἰσ τὰσ Θήβασ, κατελαμβάνομεν Φιλίππου καὶ Θετταλῶν καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων παρόντασ πρέσβεισ, καὶ τοὺσ μὲν ἡμετέρουσ φίλουσ ἐν φόβῳ, τοὺσ δ’ ἐκείνου θρασεῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 11 4:4)
  • ἐπειδὴ τοίνυν ἐποιήσαντο τὴν ἐκκλησίαν, προσῆγον ἐκείνουσ διὰ τὸ τὴν τῶν συμμάχων τάξιν ἐκείνουσ ἔχειν. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 11 4:6)
  • πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πρὸσ τούτοισ διεξελθών, ὅσα καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ αὐτῶν ἐπράχθη κατὰ τοὺσ πολέμουσ λαμπρὰ ἔργα, καὶ ὅσησ αἰσχύνησ ἄξια δράσουσι, καὶ ὡσ καὶ διαβληθήσονται παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν, ἐπιλογισάμενοσ καὶ ὅτι πάντοθεν αὐτοῖσ ἐπικουρία τισ ἔσται τὸν ἀγῶνα ποιουμένοισ καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρὰ συμμάχων καὶ παρὰ πάντων ἀνθρώπων, οἷσ ἐπίφθονοσ ἡ Θηβαίων δύναμισ αὐξομένη, καὶ τὴν κατέχουσαν ἀκοσμίαν καὶ ταραχὴν τὰσ πόλεισ ἐπιτροπευόντων τῆσ Ἑλλάδοσ Βοιωτῶν ἐπιδειξάμενοσ, τελευτῶν, εἰ καὶ μηθὲν τούτων μέλλοι γίνεσθαι μηδ’ ὑπολείποιτό τισ ἄλλη σωτηρίασ ἐλπίσ, ἐκλιπεῖν κελεύει τὴν πόλιν, διδάσκων αὐτούσ, ὡσ χρὴ παῖδασ μὲν καὶ γυναῖκασ καὶ τὸν ἄλλον ὄχλον εἴσ τε Σικελίαν ἐκπέμψαι καὶ Ἰταλίαν καὶ τἄλλα χωρία τὰ φίλια, αὐτοὺσ δὲ καταλαβομένουσ τόπον, ὅστισ ἂν ὀχυρώτατοσ ᾖ καὶ πρὸσ τὸν πόλεμον ἐπιτηδειότατοσ, ἄγειν καὶ φέρειν τοὺσ πολεμίουσ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 9 2:4)
  • συμμάχων, Ἕκτορ, βᾶθι πρὸσ εὐνάσ, ὄτρυνον ἔγχοσ αἴρειν, ἀφύπνισον. (Euripides, Rhesus, choral, strophe 12)
  • συμμάχων τισ ὁ στένων. (Euripides, Rhesus, episode, trochees5)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION