συμμαχέω
ε-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
συμμαχέω
συνεμάχησα
συμμεμάχηκα
συμμεμάχημαι
Structure:
συμ
(Prefix)
+
μαχέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be an ally, to be in alliance
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πρῴην δὲ καὶ Ἀθηναίοισ συμμαχήσασ οὕτωσ ἠρίστευσα Μαραθῶνι, ὥστε καὶ ἀριστεῖον ᾑρέθη μοι, τὸ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει σπήλαιον. (Lucian, Dialogi deorum, 6:5)
- βίαιον δὲ λέγων ἐμὲ ἀναίτιον δοκεῖσ μοι κατὰ τὸν ποιητὴν αἰτιάασθαι αὐτόν, ἔστ̓ ἂν μὴ ἕτερόσ σοι λόγοσ συμμαχήσασ ἀφέληται τῆσ βίασ, ἤδη ἀγόμενον· (Lucian, 130:1)
- οἱ δὲ φεύγουσι, καὶ Μίλητοσ μὲν Καρίᾳ προσσχὼν ἐκεῖ πόλιν ἀφ’ ἑαυτοῦ ἔκτισε Μίλητον, Σαρπηδὼν δὲ συμμαχήσασ Κίλικι πρὸσ Λυκίουσ ἔχοντι πόλεμον, ἐπὶ μέρει τῆσ χώρασ, Λυκίασ ἐβασίλευσε. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 1 2:5)
- ἐν δὲ τούτῳ καὶ Εὐμένησ ὁ τῆσ περὶ τὸ Πέργαμον Ἀσίασ βασιλεύσ, ἀπὸ τῆσ πρὸσ Φίλιππον ἔχθρασ δεδιὼσ Περσέα ἧκεν ἐσ Ῥώμην, καὶ κατηγόρει φανερῶσ αὐτοῦ, παρελθὼν ἐσ τὸ βουλευτήριον, ὅτι Ῥωμαίοισ δυσμενὴσ γένοιτο ἀεί, καὶ τὸν ἀδελφὸν οἰκείωσ ἐσ αὐτοὺσ ἔχοντα ἀνέλοι, καὶ Φιλίππῳ τε παρασκευὴν τοσήνδε κατ’ αὐτῶν συναγαγόντι συμπράξειε, καὶ βασιλεὺσ γενόμενοσ οὐδὲν ἐκλύσειεν αὐτῆσ ἀλλὰ καὶ προσεξεργάσαιτο ἕτερα, καὶ τὴν Ἑλλάδα ἀμέτρωσ θεραπεύοι, Βυζαντίοισ τε καὶ Αἰτωλοῖσ καὶ Βοιωτοῖσ συμμαχήσασ, καὶ Θρᾴκην κατακτῷτο, μέγα ὁρμητήριον, καὶ Θετταλοὺσ καὶ Περραιβοὺσ διαστασιάσειε βουλομένουσ τι πρεσβεῦσαι πρὸσ ὑμᾶσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9:5)
- μετὰ δὲ ταῦτα ὁ μὲν Ἀρχίδαμοσ πλεύσασ εἰσ τὴν Ἰταλίαν καὶ συμμαχήσασ τοῖσ Ταραντίνοισ ἔν τινι μάχῃ διαγωνισάμενοσ λαμπρῶσ ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ κατὰ μὲν τὴν στρατηγίαν καὶ τὸν ἄλλον βίον ἐπαινούμενοσ, κατὰ δὲ τὴν πρὸσ Φωκεῖσ συμμαχίαν μόνην βλασφημούμενοσ, ὡσ μάλιστ’ αἴτιοσ γεγονὼσ τῆσ τῶν Δελφῶν καταλήψεωσ. (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 63 1:1)
