뜻

1. a fellow-disciple

예문

• ἐγὼ δ’, ὦ Κρίτων, ἐκεῖσε μὲν ἄλλουσ πέπεικα συμμαθητάσ μοι φοιτᾶν πρεσβύτασ, ἐνταῦθα δέ γε ἑτέρουσ πειράσομαι πείθειν. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 9:4)

  (플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 9:4)

• Ὕστερον δὲ παρέβαλε Σωκράτει, καὶ τοσοῦτον ὤνατο αὐτοῦ, ὥστε παρῄνει τοῖσ μαθηταῖσ γενέσθαι αὐτῷ πρὸσ Σωκράτην συμμαθητάσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. a'. ANTISQENHS 2:3)

  (디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. a'. ANTISQENHS 2:3)

유사 형태

• συμμαθητὴς (2)
• συμμαθητάς (2)
• συμμαθητῶν (1)
• συμμαθηταὶ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.