Hellas Alive Dictionary - συνουσιαστης

Ancient Greek-English Dictionary

συνουσιαστής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνουσιαστής συνουσιαστοῦ

Structure: συνουσιαστ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from sunousi/a

Sense

a companion, disciple

Declension

First declension

	Singular	Dual	Plural
Nominative	συνουσιαστής	συνουσιαστᾱ́	συνουσιασταί
Genitive	συνουσιαστοῦ	συνουσιασταῖν	συνουσιαστῶν
Dative	συνουσιαστῇ	συνουσιασταῖν	συνουσιασταῖς
Accusative	συνουσιαστήν	συνουσιαστᾱ́	συνουσιαστᾱ́ς
Vocative	συνουσιαστά	συνουσιαστᾱ́	συνουσιασταί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τε ὁ Λεοντῖνοσ, ἐν πολλοῖσ πάνυ φορτικήν τε καὶ ὑπέρογκον ποιῶν τὴν κατασκευὴν καὶ οὐ πόρρω διθυράμβων τινῶν ἔνια φθεγγόμενοσ, καὶ τῶν ἐκείνου συνουσιαστῶν οἱ περὶ Λικύμνιόν τε καὶ Πῶλον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 3 3:2)
λέγει τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρασ ἑνὸσ αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντοσ τοὔνομα Καλλιφῶντοσ τὸ γένοσ Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 185:2)
οὕτωσ ἐπολιτεύσατο Περικλῆσ, οὕτωσ Ἀρχύτασ ὁ Ταραντῖνοσ, οὕτω Δίων ὁ Συρακόσιοσ, οὕτωσ Ἐπαμεινώνδασ ὁ Θηβαῖοσ, ὧν ἅτεροσ Πλάτωνοσ ἐγένετο συνουσιαστήσ. (Plutarch, De liberis educandis, section 10 14:2)
τὸ γὰρ Διὸσ ὄντα παῖδα μόνον ὑπὸ Διὸσ πεπαιδεῦσθαι οὐκ ἔχει ὑπερβολὴν ἐπαίνου ‐ τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ἔποσ τὸ ‐ ἐννέωροσ βασίλευε Διὸσ μεγάλου ὀαριστήσ, συνουσιαστὴν τοῦ Διὸσ εἶναι τὸν Μίνων. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 40:3)
οἱ γὰρ ὀάροι λόγοι εἰσίν, καὶ ὀαριστὴσ συνουσιαστήσ ἐστιν ἐν λόγοισ ‐ ἐφοίτα οὖν δι’ ἐνάτου ἔτουσ εἰσ τὸ τοῦ Διὸσ ἄντρον ὁ Μίνωσ, τὰ μὲν μαθησόμενοσ, τὰ δὲ ἀποδειξόμενοσ ἃ τῇ προτέρᾳ ἐννεετηρίδι ἐμεμαθήκει παρὰ τοῦ Διόσ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 41:1)

Synonyms

a companion
- ἑταίρα (a companion)
- συνοπαδός (a companion)
- συμμαθητής (a fellow-disciple)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συνουσιαστής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

a companion

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

συνουσιαστής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

a companion

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어