συμφοιτητής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
συμφοιτητής
συμφοιτητοῦ
Structure:
συμφοιτητ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὥστ’ εἴ τῳ μέλει τῶν, πατέρων τῆσ τῶν τέκνων εὐαγωγίασ, ἐκδιωκτέον τὰ μιαρὰ ταῦτα θρέμματα, ἐκδιωκτέον δ’ οὐχ ἥκιστα καὶ τάσ τῶν συμφοιτητῶν μοχθηρίασ· (Plutarch, De liberis educandis, section 17 15:2)
- οὐ γὰρ ταὐτὸν φαίνεται τῷ φίλῳ πρὸσ τὸν φίλον καὶ τὸν ὀθνεῖον καὶ τὸν ἑταῖρον καὶ τὸν συμφοιτητήν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 134:1)
- ἅτε οὖν πᾶσαν θεραπείαν ὡσ ἰσόθεοσ θεραπευόμενοσ οὐχ ὑπὸ σχηματιζομένου τοῦ ἐρῶντοσ ἀλλ’ ἀληθῶσ τοῦτο πεπονθότοσ, καὶ αὐτὸσ ὢν φύσει φίλοσ τῷ θεραπεύοντι, ἐὰν ἄρα καὶ ἐν τῷ πρόσθεν ὑπὸ συμφοιτητῶν ἤ τινων ἄλλων διαβεβλημένοσ ᾖ, λεγόντων ὡσ αἰσχρὸν ἐρῶντι πλησιάζειν, καὶ διὰ τοῦτο ἀπωθῇ τὸν ἐρῶντα, προϊόντοσ δὲ ἤδη τοῦ χρόνου ἥ τε ἡλικία καὶ τὸ χρεὼν ἤγαγεν εἰσ τὸ προσέσθαι αὐτὸν εἰσ ὁμιλίαν· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 193:1)
- ὁρῶντεσ οὖν οἱ παῖδεσ οἱ συμφοιτηταί μοι ἐμοῦ τε καταγελῶσι καὶ τὸν Κόννον καλοῦσι γεροντοδιδάσκαλον. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 9:1)
- ἡμεῖσ γὰρ ὑμᾶσ κακὸν μὲν οὐδὲν πώποτε ἐποιήσαμεν, μετεσχήκαμεν δὲ ὑμῖν καὶ ἱερῶν τῶν σεμνοτάτων καὶ θυσιῶν καὶ ἑορτῶν τῶν καλλίστων, καὶ συγχορευταὶ καὶ συμφοιτηταὶ γεγενήμεθα καὶ συστρατιῶται, καὶ πολλὰ μεθ’ ὑμῶν κεκινδυνεύκαμεν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὑπὲρ τῆσ κοινῆσ ἀμφοτέρων ἡμῶν σωτηρίασ τε καὶ ἐλευθερίασ. (Xenophon, Hellenica, , chapter 4 24:4)
- ἀλλὰ κέκλημαί γε, ἔφη, καὶ τούτων ἕνεκα καὶ εἰσ τὴν ἀγαθὴν τύχην, καί σοι συμπαρεστήξομεν ἡμεῖσ, αὑτὸν δὴ λέγων καὶ τὸν Σηδᾶτον, ὃσ ἦν ἡμῖν συμφοιτητὴσ ἐν τῷ τότε. (Aristides, Aelius, Orationes, 11:11)
- Ἡράκλεισ, ὡσ διαρρήδην καὶ περιφανῶσ Αἰσχίνησ ὁ τοῦ Πλάτωνοσ συμφοιτητὴσ μαρτυρεῖ Πλάτωνι ταῦθ’ ἃ μικρῷ πρόσθεν παρεσχόμεθα αὐτοῦ πολλῷ καὶ ἀνθρωπινώτερα καὶ πρὸσ θεῶν εἶναι καλλίονα ὧν ἕνεκα τοῦ παραδόξου συνεσκεύακεν. (Aristides, Aelius, Orationes, 17:1)
- σκεψώμεθα δὴ ποῖ’ ἄττα λέγει περὶ Θεμιστοκλέουσ ἡμῖν Αἰσχίνησ ὁ Σωκράτουσ μὲν ἑταῖροσ, Πλάτωνοσ δὲ συμφοιτητήσ· (Aristides, Aelius, Orationes, 106:10)