Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφιλοκαλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμφιλοκαλέω συμφιλοκαλήσω

Structure: συμ (Prefix) + φιλοκαλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be candidate for an honour along with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλοκαλῶ συμφιλοκαλεῖς συμφιλοκαλεῖ
Dual συμφιλοκαλεῖτον συμφιλοκαλεῖτον
Plural συμφιλοκαλοῦμεν συμφιλοκαλεῖτε συμφιλοκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular συμφιλοκαλῶ συμφιλοκαλῇς συμφιλοκαλῇ
Dual συμφιλοκαλῆτον συμφιλοκαλῆτον
Plural συμφιλοκαλῶμεν συμφιλοκαλῆτε συμφιλοκαλῶσιν*
OptativeSingular συμφιλοκαλοῖμι συμφιλοκαλοῖς συμφιλοκαλοῖ
Dual συμφιλοκαλοῖτον συμφιλοκαλοίτην
Plural συμφιλοκαλοῖμεν συμφιλοκαλοῖτε συμφιλοκαλοῖεν
ImperativeSingular συμφιλοκάλει συμφιλοκαλείτω
Dual συμφιλοκαλεῖτον συμφιλοκαλείτων
Plural συμφιλοκαλεῖτε συμφιλοκαλούντων, συμφιλοκαλείτωσαν
Infinitive συμφιλοκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλοκαλων συμφιλοκαλουντος συμφιλοκαλουσα συμφιλοκαλουσης συμφιλοκαλουν συμφιλοκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλοκαλοῦμαι συμφιλοκαλεῖ, συμφιλοκαλῇ συμφιλοκαλεῖται
Dual συμφιλοκαλεῖσθον συμφιλοκαλεῖσθον
Plural συμφιλοκαλούμεθα συμφιλοκαλεῖσθε συμφιλοκαλοῦνται
SubjunctiveSingular συμφιλοκαλῶμαι συμφιλοκαλῇ συμφιλοκαλῆται
Dual συμφιλοκαλῆσθον συμφιλοκαλῆσθον
Plural συμφιλοκαλώμεθα συμφιλοκαλῆσθε συμφιλοκαλῶνται
OptativeSingular συμφιλοκαλοίμην συμφιλοκαλοῖο συμφιλοκαλοῖτο
Dual συμφιλοκαλοῖσθον συμφιλοκαλοίσθην
Plural συμφιλοκαλοίμεθα συμφιλοκαλοῖσθε συμφιλοκαλοῖντο
ImperativeSingular συμφιλοκαλοῦ συμφιλοκαλείσθω
Dual συμφιλοκαλεῖσθον συμφιλοκαλείσθων
Plural συμφιλοκαλεῖσθε συμφιλοκαλείσθων, συμφιλοκαλείσθωσαν
Infinitive συμφιλοκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλοκαλουμενος συμφιλοκαλουμενου συμφιλοκαλουμενη συμφιλοκαλουμενης συμφιλοκαλουμενον συμφιλοκαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλοκαλήσω συμφιλοκαλήσεις συμφιλοκαλήσει
Dual συμφιλοκαλήσετον συμφιλοκαλήσετον
Plural συμφιλοκαλήσομεν συμφιλοκαλήσετε συμφιλοκαλήσουσιν*
OptativeSingular συμφιλοκαλήσοιμι συμφιλοκαλήσοις συμφιλοκαλήσοι
Dual συμφιλοκαλήσοιτον συμφιλοκαλησοίτην
Plural συμφιλοκαλήσοιμεν συμφιλοκαλήσοιτε συμφιλοκαλήσοιεν
Infinitive συμφιλοκαλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλοκαλησων συμφιλοκαλησοντος συμφιλοκαλησουσα συμφιλοκαλησουσης συμφιλοκαλησον συμφιλοκαλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλοκαλήσομαι συμφιλοκαλήσει, συμφιλοκαλήσῃ συμφιλοκαλήσεται
Dual συμφιλοκαλήσεσθον συμφιλοκαλήσεσθον
Plural συμφιλοκαλησόμεθα συμφιλοκαλήσεσθε συμφιλοκαλήσονται
OptativeSingular συμφιλοκαλησοίμην συμφιλοκαλήσοιο συμφιλοκαλήσοιτο
Dual συμφιλοκαλήσοισθον συμφιλοκαλησοίσθην
Plural συμφιλοκαλησοίμεθα συμφιλοκαλήσοισθε συμφιλοκαλήσοιντο
Infinitive συμφιλοκαλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλοκαλησομενος συμφιλοκαλησομενου συμφιλοκαλησομενη συμφιλοκαλησομενης συμφιλοκαλησομενον συμφιλοκαλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφιλοκάλουν συνεφιλοκάλεις συνεφιλοκάλειν*
Dual συνεφιλοκαλεῖτον συνεφιλοκαλείτην
Plural συνεφιλοκαλοῦμεν συνεφιλοκαλεῖτε συνεφιλοκάλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφιλοκαλούμην συνεφιλοκαλοῦ συνεφιλοκαλεῖτο
Dual συνεφιλοκαλεῖσθον συνεφιλοκαλείσθην
Plural συνεφιλοκαλούμεθα συνεφιλοκαλεῖσθε συνεφιλοκαλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION