Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμβασιλεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμβασιλεύω συμβασιλεύσω

Structure: συμ (Prefix) + βασιλεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rule or reign together with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμβασιλεύω συμβασιλεύεις συμβασιλεύει
Dual συμβασιλεύετον συμβασιλεύετον
Plural συμβασιλεύομεν συμβασιλεύετε συμβασιλεύουσιν*
SubjunctiveSingular συμβασιλεύω συμβασιλεύῃς συμβασιλεύῃ
Dual συμβασιλεύητον συμβασιλεύητον
Plural συμβασιλεύωμεν συμβασιλεύητε συμβασιλεύωσιν*
OptativeSingular συμβασιλεύοιμι συμβασιλεύοις συμβασιλεύοι
Dual συμβασιλεύοιτον συμβασιλευοίτην
Plural συμβασιλεύοιμεν συμβασιλεύοιτε συμβασιλεύοιεν
ImperativeSingular συμβασίλευε συμβασιλευέτω
Dual συμβασιλεύετον συμβασιλευέτων
Plural συμβασιλεύετε συμβασιλευόντων, συμβασιλευέτωσαν
Infinitive συμβασιλεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμβασιλευων συμβασιλευοντος συμβασιλευουσα συμβασιλευουσης συμβασιλευον συμβασιλευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμβασιλεύομαι συμβασιλεύει, συμβασιλεύῃ συμβασιλεύεται
Dual συμβασιλεύεσθον συμβασιλεύεσθον
Plural συμβασιλευόμεθα συμβασιλεύεσθε συμβασιλεύονται
SubjunctiveSingular συμβασιλεύωμαι συμβασιλεύῃ συμβασιλεύηται
Dual συμβασιλεύησθον συμβασιλεύησθον
Plural συμβασιλευώμεθα συμβασιλεύησθε συμβασιλεύωνται
OptativeSingular συμβασιλευοίμην συμβασιλεύοιο συμβασιλεύοιτο
Dual συμβασιλεύοισθον συμβασιλευοίσθην
Plural συμβασιλευοίμεθα συμβασιλεύοισθε συμβασιλεύοιντο
ImperativeSingular συμβασιλεύου συμβασιλευέσθω
Dual συμβασιλεύεσθον συμβασιλευέσθων
Plural συμβασιλεύεσθε συμβασιλευέσθων, συμβασιλευέσθωσαν
Infinitive συμβασιλεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμβασιλευομενος συμβασιλευομενου συμβασιλευομενη συμβασιλευομενης συμβασιλευομενον συμβασιλευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεβασίλευον συνεβασίλευες συνεβασίλευεν*
Dual συνεβασιλεύετον συνεβασιλευέτην
Plural συνεβασιλεύομεν συνεβασιλεύετε συνεβασίλευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεβασιλευόμην συνεβασιλεύου συνεβασιλεύετο
Dual συνεβασιλεύεσθον συνεβασιλευέσθην
Plural συνεβασιλευόμεθα συνεβασιλεύεσθε συνεβασιλεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Μέγα, ὦ Ἥρα, φρονεῖσ, ὅτι ξύνει τῷ Διὶ καὶ συμβασιλεύεισ αὐτῷ, καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεισ ἀδεῶσ· (Lucian, Dialogi deorum, 4:2)

Synonyms

  1. to rule or reign together with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION