Sense

1. a cutting up, cutting into small pieces
2. (grammar) syncope, cutting a word short by striking out one or more letters

Examples

• ἢ μᾶλλον ὑγιείασ ἕνεκα καὶ συγκοπῆσ πλήθουσ τὸν ἅλα λείχειν ἐθίζουσι τὰ βοσκήματα; (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 3 3:1)
• ὠκυτάτου κακοῦ ἐστι οὔνομα· τί μὲν γὰρ μέζον ἢ ὠκύτερο ν συγκοπῆσ δυνάμιοσ; (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 88)
• Ἢν δὲ μὴ ἀξίωσ ὑποκαταστῶσι αἱ τῆσ φλεγμονῆσ πρηδόνεσ, σικύην θέντα, ἐντάμνειν, ἔνθα ἂν ἡ φλεγμονὴ κραίνῃ καὶ μέζων ἐῄ· μίην δὲ ἢ δευτέρην, ὅκωσ ἂν τά τε φλεγμαίνοντα σημαίνῃ καὶ ἡ δύναμισ κελεύῃ, ἀτὰρ καὶ τὸ πλῆθοσ τοῦ αἵματοσ τοισίδε τεκμαρτέον · ἀμετρίη γὰρ συγκοπῆσ αἰτίη. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 69)

Similar forms

• συγκομιδῆς (10)
• συγκοπὴν (8)
• συγκομιδὴν (8)
• συγκομιδὰς (5)
• σύγκοιτον (4)
• συγκομιδήν (4)
• συγκόψαι (4)
• συγκόλλως (4)
• συγκοπὴ (4)
• συγκοπῇ (3)
• συγκοπῆς (3)
• συγκομίζων (2)
• συγκομίσαι (2)
• συγκόπτειν (2)
• συγκόψειν (2)
• σύγκοιτα (2)
• συγκομίζοι (2)
• συγκοπέντα (2)
• συγκοπῆναι (2)
• συγκόψας (2)
• συγκόψουσι (2)
• συγκολάσαι (1)
• συγκομιδαί (1)
• συγκομίσας (1)
• συγκοπή· (1)
• συγκόπτουσι (1)
• συγκόψεις (1)
• συγκολλῶν (1)
• συγκοπέντες (1)
• σύγκοπον (1)
• συγκόψατε (1)
• σύγκολλα (1)
• συγκομιδὴ (1)
• συγκόψουσί (1)
• συγκοίτου (1)
• συγκολλῶσα (1)
• συγκολλᾶν (1)
• συγκοπέντας (1)
• συγκόψασα (1)
• συγκόψω (1)
• συγκολάζων (1)
• συγκοπῇ· (1)
• συγκοπῶσιν (1)
• συγκόψῃς (1)
• σύγκοιτος (1)
• σύγκοπτα (1)
• συγκόψει (1)
• σύγκολλὰ (1)
• συγκομιδῇ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary