Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στοχαστικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: στοχαστικός

Structure: στοχαστικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. capable of hitting
  2. Acting based on guesswork

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative στοχαστικός στοχαστική στοχάστικον
Genitive στοχαστικοῦ στοχαστικῆς στοχαστίκου
Dative στοχαστικῷ στοχαστικῇ στοχαστίκῳ
Accusative στοχαστικόν στοχαστικήν στοχάστικον
Vocative στοχαστικέ στοχαστική στοχάστικον
DualN/A/V στοχαστικώ στοχαστικᾱ́ στοχαστίκω
G/D στοχαστικοῖν στοχαστικαῖν στοχαστίκοιν
PluralNominative στοχαστικοί στοχαστικαί στοχάστικα
Genitive στοχαστικῶν στοχαστικῶν στοχαστίκων
Dative στοχαστικοῖς στοχαστικαῖς στοχαστίκοις
Accusative στοχαστικούς στοχαστικᾱ́ς στοχάστικα
Vocative στοχαστικοί στοχαστικαί στοχάστικα
Positive Comparative Superlative
Adjective στοχαστικός στοχαστικοῦ στοχαστικώτερος στοχαστικωτεροῦ στοχαστικώτατος στοχαστικωτατοῦ
Adverb στοχαστίκως στοχαστικώτερον στοχαστικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ πρὸσ τὰ ἔνδοξα στοχαστικῶσ ἔχειν τοῦ ὁμοίωσ ἔχοντοσ καὶ πρὸσ τὴν ἀλήθειάν ἐστιν. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 1 11:3)

Synonyms

  1. capable of hitting

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION