Sense

1. a furnishing with a sharp edge, a sharp edge

Examples

• δίδασκε καὶ κόλαζε καὶ μέμνησ’ ὅπωσ εὖ μοι στομώσεισ αὐτόν, ἐπὶ μὲν θάτερα οἱο͂ν δικιδίοισ, τὴν δ’ ἑτέραν αὐτοῦ γνάθον στόμωσον οἱάν ἐσ τὰ μείζω πράγματα. (Aristophanes, Clouds, Episode3)
• ὥσπερ ἡ λεγομένη τῶν ξιφῶν στόμωσισ ἧσ ἐκλιπούσησ ἐκεχειρίαν ἔσχεν ἔργων πολεμικῶν ὁ χαλκόσ; (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 2 3:2)
• "αἱ γὰρ εἰρημέναι κράσεισ καὶ θερμότητεσ αὗται καὶ στομώσεισ, ὅσῳ μᾶλλον ἀπάγουσι τὴν δόξαν ἀπὸ τῶν θεῶν καί τινα τοιοῦτον ἐπιβάλλουσι τῆσ αἰτίασ ἐπιλογισμόν, οἱῴ ποιεῖ τὸν Κύκλωπα χρώμενον Εὐριπίδησ, ἡ γῆ δ’ ἀνάγκῃ, κἂν θέλῃ κἂν μὴ θέλῃ, τίκτουσα ποίαν τἀμὰ πιαίνει βοτά. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 468)
• ποιοῦσι δ’ αὐτὴν τῇ περιψύξει καὶ πυκνώσει τοῦ σώματοσ, οἱο͂ν στομώσει τὸ πνεῦμα μεταβάλλοντοσ, ἐκ φυτικοῦ ψυχικὸν γενόμενον. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 46 1:1)
• "γίγνεσθαι μὲν γάρ φησι τὴν ψυχήν, ὅταν τὸ βρέφοσ ἀποτεχθῇ, καθάπερ στομώσει τῇ περιψύξει τοῦ πνεύματοσ μεταβαλόντοσ· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 41 9:1)

Similar forms

• στόμωσιν (4)
• στομώσεις (2)
• στομώσαντες (2)
• στομώσει (2)
• στόμωσις (1)
• στομῶσαι (1)
• στομώσας (1)
• στόμωσον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.