Hellas Alive Dictionary - στηλιτης

Ancient Greek-English Dictionary

στηλίτης

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: στηλίτης στηλίτες

Structure: στηλιτη (Stem) + ς (Ending)

Third declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	στηλίτης στηλίτους	στηλιτέστερος στηλιτεστέρου	στηλιτέστατος στηλιτεστάτου
Adverb	στηλιτέως	στηλιτέστερον	στηλιτέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

"καὶ τοῦτο μὲν ἴσωσ μέτριον καίτοι ὁ Μίδασ αὐτὸσ ἀράμενοσ τὸν σκίμποδα ἐφ’ οὗ ἐκεκόμιστο ᾤχετο εἰσ τὸν ἀγρὸν ἀπιών τοσοῦτον ἡ ἐπῳδὴ ἐδυνήθη καὶ ὁ στηλίτησ ἐκεῖνοσ λίθοσ. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:7)
ἅμα γὰρ τὸ αἴτιον καὶ οὗ αἴτιον, καὶ ἄνευ αἰτίου οὐθὲν ἔστιν, οἱο͂ν Λεωδάμασ ἀπολογούμενοσ ἔλεγε, κατηγορήσαντοσ Θρασυβούλου ὅτι ἦν στηλίτησ γεγονὼσ ἐν τῇ ἀκροπόλει, ἀλλ’ ἐκκέκοπται ἐπὶ τῶν τριάκοντα· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 23 25:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기