στένος
Third declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
στένος
στένεος
Structure:
στενο
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: cf. ionic stei=nos.
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡμεῖσ δὲ σοί, Ποδάγρα, πρώταισ ἐάροσ ἐν ὡρ́αισ μύσται τελοῦμεν οἴκτουσ, ὅτε πᾶσ χλοητόκοισι ποίαισ τέθηλε λειμών, Ζεφύρου δὲ δένδρα πνοιαῖσ ἁπαλοῖσ κομᾷ πετήλοισ, ἁ δύσγαμοσ κατ̓ οἴκουσ μερόπων θροεῖ χελιδών, καὶ νυκτέροισ καθ̓ ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύουσ1̓ Ἀτθὶσ γόοισ ἀηδών. (Lucian, 9)
- στένει δὲ καί τισ ἀμφὶ τὸν εὔροον Εὐρώταν Λάκαινα πολυδάκρυτοσ ἐν δόμοισ κόρα, πολιάν τ’ ἐπὶ κρᾶτα μάτηρ τέκνων θανόντων τίθεται χέρα δρύπτεται παρειάν, δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖσ. (Euripides, Hecuba, choral, epode2)
- τέκνων δὲ πλῆθοσ ἐν πύλαισ δάκρυσι κατᾴορα στένει· (Euripides, The Trojan Women, choral, strophe 22)
- φιληλιαστήσ ἐστιν ὡσ οὐδεὶσ ἀνήρ, ἐρᾷ τε τούτου, τοῦ δικάζειν, καὶ στένει ἢν μὴ ’πὶ τοῦ πρώτου καθίζηται ξύλου. (Aristophanes, Wasps, Prologue 3:5)
- προσπίτνουσα δ’ ἐν μέρει τέκνα ἔκλαι’, ἐθρήνει, τὸν πολὺν μαστῶν πόνον στένουσ’, ἀδελφή θ’ ἡ παρασπίζουσ’ ὁμοῦ· (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 5:5)
- ΚΑΙ εἶπον υἱοὶ τῶν προφητῶν πρὸσ Ἑλισαιέ. ἰδοὺ δὴ ὁ τόποσ, ἐν ᾧ ἡμεῖσ οἰκοῦμεν ἐνώπιόν σου, στενὸσ ἀφ̓ ἡμῶν. (Septuagint, Liber II Regum 6:1)
- ἐροῦσι γὰρ εἰσ τὰ ὦτά σου οἱ υἱοί σου, οὓσ ἀπολώλεκασ. στενόσ μοι ὁ τόποσ, ποίησόν μοι τόπον, ἵνα κατοικήσω. (Septuagint, Liber Isaiae 49:20)
- ὅτι μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη καὶ οὐκ ἔστιν τοιαύτη, καὶ χρόνοσ στενόσ ἐστι τῷ Ἰακώβ, καὶ ἀπὸ τούτου σωθήσεται. (Septuagint, Liber Ieremiae 37:7)
- περὶ γὰρ αὐτὰ τὰ χείλη συστολῆσ γινομένησ ἀξιολόγου πνίγεται καὶ στενὸσ ἐκπίπτει ὁ ἦχοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1428)
- κἀγὼ τὸ μετὰ ταῦτα ὃ ἐπῄει μοι εἰπεῖν οὐκ εἶπον, φοβούμενοσ μὴ σμικροῦ ῥήματοσ ἕνεκα τὸν ἔκπλουν ὃν προσεδόκων, μή μοι στενὸσ γίγνοιτο ἀντ’ εὐρυχωρίασ. (Plato, Epistles, Letter 3 31:2)