Sense

1. a rock over which the sea dashes, a ledge of rock, a slab

Examples

• νέκταρι δ’ εἰνάλιαι Νηρηίδεσ ἐχρίσαντο, καὶ νέκυν ἀκταίῃ θῆκαν ὑπὸ σπιλάδι, ὅττι Θέτιν κύδηνε καὶ υἱέα, καὶ μόθον ἄλλων ἡρώων, Ἰθακοῦ τ’ ἔργματα Λαρτιάδεω. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 12)
• καὶ νέκυν ἀπρήυντοσ ἀνιήσει με θάλασσα Λῦσιν, ἐρημαίῃ κρυπτὸν ὑπὸ σπιλάδι, στρηνὲσ ἀεὶ φωνεῦσα παρ’ οὐάτι, καὶ παρὰ κωφὸν σῆμα. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2871)

Similar forms

• σπιλάδεσσιν (6)
• σπιλάδων (4)
• σπιλάδος (3)
• σπίλοις (2)
• σπιλάδας (2)
• σπῖλον (2)
• σπιλάδεσσι (2)
• σπιλάσι (2)
• σπιλάδι (2)
• σπίλον (2)
• σπιλάδες (2)
• σπιλαδώδεις (1)
• σπίλους (1)
• σπιλὰς (1)
• σπιλώδεσι (1)
• σπιλωθὲν (1)
• σπιλάδα (1)
• σπιλοῦσα (1)
• σπιλάς (1)
• σπίλων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.