σκυτεύς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
σκυτεύς
σκυτέως
Structure:
σκυτευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰ δή τίσ ἐστιν ἀρετὴ σκυτικῆσ καὶ σπουδαίου σκυτέωσ, τὸ ἔργον ἐστὶ σπουδαῖον ὑπόδημα. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 12:2)
- πότερον οὖν τέκτονοσ μὲν καὶ σκυτέωσ ἔστιν ἔργα τινὰ καὶ πράξεισ, ἀνθρώπου δ’ οὐδέν ἐστιν, ἀλλ’ ἀργὸν πέφυκεν; (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 63:2)
- καὶ ταῦτα πάντα γίνεται πλήρωμα τῆσ πρώτησ πόλεωσ, ὡσ τῶν ἀναγκαίων τε χάριν πᾶσαν πόλιν συνεστηκυῖαν, ἀλλ’ οὐ τοῦ καλοῦ μᾶλλον, ἴσον τε δεομένην σκυτέων τε καὶ γεωργῶν. (Aristotle, Politics, Book 4 59:1)
- ὁ δὲ Κριτίασ, ἀλλὰ τῶνδέ τοί σε ἀπέχεσθαι, ἔφη, δεήσει, ὦ Σώκρατεσ, τῶν σκυτέων καὶ τῶν τεκτόνων καὶ τῶν χαλκέων· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 44:1)
- διὰ χρόνου γὰρ ἀφικόμενοσ ὁ Ἱππίασ Ἀθήναζε παρεγένετο τῷ Σωκράτει λέγοντι πρόσ τινασ, ὡσ θαυμαστὸν εἰή τό, εἰ μέν τισ βούλοιτο σκυτέα διδάξασθαί τινα ἢ τέκτονα ἢ χαλκέα ἢ ἱππέα, μὴ ἀπορεῖν ὅποι ἂν πέμψασ τούτου τύχοι, φασὶ δέ τινεσ καὶ ἵππον καὶ βοῦν τῷ βουλομένῳ δικαίουσ ποιήσασθαι πάντα μεστὰ εἶναι τῶν διδαξόντων· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 4 6:2)
- εἶτα ἐκεῖνοσ κατά τινα δαίμονα ἀγορασθεὶσ ὑπό τινοσ τῶν Καισαριανῶν τοῦ Καίσαροσ σκυτεὺσ ἐγένετο. (Epictetus, Works, book 1, 19:2)
- καὶ γὰρ σκυτεὺσ πῶσ μὲν μανθάνει τισ παρεῖναι καὶ παρακολουθεῖν ἀτερπέσ, τὸ δ’ ὑπόδημα χρήσιμον καὶ ἰδεῖν ἄλλωσ οὐκ ἀηδέσ. (Epictetus, Works, book 2, 4:1)
- οὐδὲ γὰρ εἰσ τεκτονικὴν ὁ μὴ τέκτων οὐδ’ εἰσ σκυτικὴν ὁ μὴ σκυτεύσ. (Epictetus, Works, book 3, 8:6)
- ἢ οὐδ’ ὁ ποιήσασ, ὅ τε χαλκεὺσ καὶ ὁ σκυτεύσ, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ ὅσπερ τούτοισ ἐπίσταται χρῆσθαι, μόνοσ ὁ ἱππικόσ; (Plato, Republic, book 10 151:2)