Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σινάμωρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σινάμωρος σινάμωρον

Structure: σιναμωρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: From si/nomai, -mwros, v. i)o/mwroi

Sense

  1. mischievous, ruining

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative σινάμωρος σινάμωρον
Genitive σιναμώρου σιναμώρου
Dative σιναμώρῳ σιναμώρῳ
Accusative σινάμωρον σινάμωρον
Vocative σινάμωρε σινάμωρον
DualN/A/V σιναμώρω σιναμώρω
G/D σιναμώροιν σιναμώροιν
PluralNominative σινάμωροι σινάμωρα
Genitive σιναμώρων σιναμώρων
Dative σιναμώροις σιναμώροις
Accusative σιναμώρους σινάμωρα
Vocative σινάμωροι σινάμωρα
Positive Comparative Superlative
Adjective σινάμωρος σιναμώρου σιναμωρότερος σιναμωροτέρου σιναμωρότατος σιναμωροτάτου
Adverb σιναμώρως σιναμωρότερον σιναμωρότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Λυκοῦργοσ γὰρ ὁ τῶν Λακεδαιμονίων νομοθέτησ δύο σκύλακασ τῶν αὐτῶν γονέων λαβὼν οὐδὲν ὁμοίωσ ἀλλήλοισ ἤγαγεν, ἀλλὰ τὸν μὲν λίχνον ἀπέφηνε καὶ σινάμωρον, τὸν δ’ ἐξιχνεύειν καὶ θηρᾶν δυνατόν. (Plutarch, De liberis educandis, section 4 17:2)
  • ὁ δὲ οὐδέν οἱ ἔφη Θρασύβουλον ὑποθέσθαι, θωμάζειν τε αὐτοῦ παρ’ οἱο͂́ν μιν ἄνδρα ἀποπέμψειε, ὡσ παραπλῆγά τε καὶ τῶν ἑωυτοῦ σινάμωρον, ἀπηγεόμενοσ τά περ πρὸσ Θρασυβούλου ὀπώπεε. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 92F 3:3)

Synonyms

  1. mischievous

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION