Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥυπαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ῥυπαίνω

Structure: ῥυπαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: r(u/pos

Sense

  1. to defile, disfigure, disparage, to be or become foul

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥυπαίνω ῥυπαίνεις ῥυπαίνει
Dual ῥυπαίνετον ῥυπαίνετον
Plural ῥυπαίνομεν ῥυπαίνετε ῥυπαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ῥυπαίνω ῥυπαίνῃς ῥυπαίνῃ
Dual ῥυπαίνητον ῥυπαίνητον
Plural ῥυπαίνωμεν ῥυπαίνητε ῥυπαίνωσιν*
OptativeSingular ῥυπαίνοιμι ῥυπαίνοις ῥυπαίνοι
Dual ῥυπαίνοιτον ῥυπαινοίτην
Plural ῥυπαίνοιμεν ῥυπαίνοιτε ῥυπαίνοιεν
ImperativeSingular ῥύπαινε ῥυπαινέτω
Dual ῥυπαίνετον ῥυπαινέτων
Plural ῥυπαίνετε ῥυπαινόντων, ῥυπαινέτωσαν
Infinitive ῥυπαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥυπαινων ῥυπαινοντος ῥυπαινουσα ῥυπαινουσης ῥυπαινον ῥυπαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥυπαίνομαι ῥυπαίνει, ῥυπαίνῃ ῥυπαίνεται
Dual ῥυπαίνεσθον ῥυπαίνεσθον
Plural ῥυπαινόμεθα ῥυπαίνεσθε ῥυπαίνονται
SubjunctiveSingular ῥυπαίνωμαι ῥυπαίνῃ ῥυπαίνηται
Dual ῥυπαίνησθον ῥυπαίνησθον
Plural ῥυπαινώμεθα ῥυπαίνησθε ῥυπαίνωνται
OptativeSingular ῥυπαινοίμην ῥυπαίνοιο ῥυπαίνοιτο
Dual ῥυπαίνοισθον ῥυπαινοίσθην
Plural ῥυπαινοίμεθα ῥυπαίνοισθε ῥυπαίνοιντο
ImperativeSingular ῥυπαίνου ῥυπαινέσθω
Dual ῥυπαίνεσθον ῥυπαινέσθων
Plural ῥυπαίνεσθε ῥυπαινέσθων, ῥυπαινέσθωσαν
Infinitive ῥυπαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥυπαινομενος ῥυπαινομενου ῥυπαινομενη ῥυπαινομενης ῥυπαινομενον ῥυπαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπίσταμαι γὰρ ταῦτα ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων λεγόμενα, καὶ οὔτε Ἀριστοτέλει πείθομαι ῥυπαίνειν τὸν ἄνδρα βουλομένῳ οὔτ Ἀφαρεῖ τούτου γ’ ἕνεκα λόγον εὐπρεπῆ πλαττομένῳ συντίθεμαι. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 18 1:1)
  • καὶ ὁ μὲν διονυσοκόλακασ, αὐτοὶ δ’ αὑτοὺσ τεχνίτασ καλοῦσιν ταῦτα δ’ ἄμφω μεταφορά, ἡ μὲν ῥυπαινόντων ἡ δὲ τοὐναντίον, καὶ οἱ μὲν λῃσταὶ αὑτοὺσ ποριστὰσ καλοῦσι νῦν διὸ ἔξεστι λέγειν τὸν ἀδικήσαντα μὲν ἁμαρτάνειν, τὸν δ’ ἁμαρτάνοντα ἀδικῆσαι, καὶ τὸν κλέψαντα καὶ λαβεῖν καὶ πορίσασθαι. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 2 10:4)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION