Sense

1. to make a confused noise, chatter, babble
2. to be always talking about, repeat over and over again, the common talk, what is in every one's mouth

Examples

• "τὴν περὶ τὰ ὄμματα τύχην ἀνιαρῶσ ἔφερον, ὦ Ῥωμαῖοι, νῦν δὲ ἄχθομαι πρὸσ τῷ τυφλὸσ εἶναι μὴ καὶ κωφὸσ ὤν, ἀλλ’ ἀκούων αἰσχρὰ βουλεύματα καὶ δόγματα ὑμῶν ἀνατρέ ποντα τῆσ Ῥώμησ τὸ κλέοσ, ποῦ γὰρ ὑμῶν ὁ πρόσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ θρυλούμενοσ ἀεὶ λόγοσ, ὡσ, εἰ παρῆν ἐκεῖνοσ εἰσ Ἰταλίαν ὁ μέγασ Ἀλέξανδροσ καὶ συνηνέχθη νέοισ ἡμῖν καὶ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν ἀκμάζουσιν, οὐκ ἂν ὑμνεῖτο νῦν ἀνίκητοσ, ἀλλ’ ἢ φυγὼν ἂν ἤ ποῦ πεσὼν ἐνταῦθα τὴν Ῥώμην ἐνδοξοτέραν ἀπέλιπε; (Plutarch, chapter 19 1:1)
• ἐπεὶ Σαρδανάπαλλοσ ἐκεῖνοσ ὁ θρυλούμενοσ εἶχε μὲν Νίνον, εἶχε δὲ Βαβυλῶνα, τὰσ μεγίστασ τῶν πρότερον γεγενημένων πόλεων, ὑπήκουε δὲ αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τὰ νεμόμενα τὴν ἑτέραν ἤπειρον μέχρι τῶν ἀοικήτων τῆσ γῆσ λεγομένων· (Dio, Chrysostom, Orationes, 7:1)
• ὁ δὲ Πάδοσ ποταμόσ, ὑπὸ δὲ τῶν ποιητῶν Ἠριδανὸσ θρυλούμενοσ, ἔχει μὲν τὰσ πηγὰσ ἀπὸ τῶν Ἄλπεων ὡσ πρὸσ τὴν κορυφὴν μᾶλλον τοῦ προειρημένου σχήματοσ, καταφέρεται δ’ εἰσ τὰ πεδία, ποιούμενοσ τὴν ῥύσιν ὡσ ἐπὶ μεσημβρίαν. (Polybius, Histories, book 2, chapter 16 6:1)

Similar forms

• θρυλοῦσι (8)
• θρυλεῖται (6)
• θρυλοῦσιν (4)
• θρυλῶν (2)
• θρυλεῖν (2)
• θρυλλίζοι (1)
• θρυλιγμὸν (1)
• θρυλέοιμι (1)
• θρυλοῦς (1)
• θρυλεῖς (1)
• θρύλλημα (1)
• θρυλήσει (1)
• θρυλεῖτε (1)
• θρυλοῦμεν (1)
• θρυλίχθη (1)
• θρύλημα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.