Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θρυλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θρυλέω

Structure: θρυλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: qru=los

Sense

  1. to make a confused noise, chatter, babble
  2. to be always talking about, repeat over and over again, the common talk, what is in every one's mouth

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλῶ θρυλεῖς θρυλεῖ
Dual θρυλεῖτον θρυλεῖτον
Plural θρυλοῦμεν θρυλεῖτε θρυλοῦσιν*
SubjunctiveSingular θρυλῶ θρυλῇς θρυλῇ
Dual θρυλῆτον θρυλῆτον
Plural θρυλῶμεν θρυλῆτε θρυλῶσιν*
OptativeSingular θρυλοῖμι θρυλοῖς θρυλοῖ
Dual θρυλοῖτον θρυλοίτην
Plural θρυλοῖμεν θρυλοῖτε θρυλοῖεν
ImperativeSingular θρύλει θρυλείτω
Dual θρυλεῖτον θρυλείτων
Plural θρυλεῖτε θρυλούντων, θρυλείτωσαν
Infinitive θρυλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλων θρυλουντος θρυλουσα θρυλουσης θρυλουν θρυλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλοῦμαι θρυλεῖ, θρυλῇ θρυλεῖται
Dual θρυλεῖσθον θρυλεῖσθον
Plural θρυλούμεθα θρυλεῖσθε θρυλοῦνται
SubjunctiveSingular θρυλῶμαι θρυλῇ θρυλῆται
Dual θρυλῆσθον θρυλῆσθον
Plural θρυλώμεθα θρυλῆσθε θρυλῶνται
OptativeSingular θρυλοίμην θρυλοῖο θρυλοῖτο
Dual θρυλοῖσθον θρυλοίσθην
Plural θρυλοίμεθα θρυλοῖσθε θρυλοῖντο
ImperativeSingular θρυλοῦ θρυλείσθω
Dual θρυλεῖσθον θρυλείσθων
Plural θρυλεῖσθε θρυλείσθων, θρυλείσθωσαν
Infinitive θρυλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλουμενος θρυλουμενου θρυλουμενη θρυλουμενης θρυλουμενον θρυλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλήσω θρυλήσεις θρυλήσει
Dual θρυλήσετον θρυλήσετον
Plural θρυλήσομεν θρυλήσετε θρυλήσουσιν*
OptativeSingular θρυλήσοιμι θρυλήσοις θρυλήσοι
Dual θρυλήσοιτον θρυλησοίτην
Plural θρυλήσοιμεν θρυλήσοιτε θρυλήσοιεν
Infinitive θρυλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλησων θρυλησοντος θρυλησουσα θρυλησουσης θρυλησον θρυλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρυλήσομαι θρυλήσει, θρυλήσῃ θρυλήσεται
Dual θρυλήσεσθον θρυλήσεσθον
Plural θρυλησόμεθα θρυλήσεσθε θρυλήσονται
OptativeSingular θρυλησοίμην θρυλήσοιο θρυλήσοιτο
Dual θρυλήσοισθον θρυλησοίσθην
Plural θρυλησοίμεθα θρυλήσοισθε θρυλήσοιντο
Infinitive θρυλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρυλησομενος θρυλησομενου θρυλησομενη θρυλησομενης θρυλησομενον θρυλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθρύλουν ἐθρύλεις ἐθρύλειν*
Dual ἐθρυλεῖτον ἐθρυλείτην
Plural ἐθρυλοῦμεν ἐθρυλεῖτε ἐθρύλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθρυλούμην ἐθρυλοῦ ἐθρυλεῖτο
Dual ἐθρυλεῖσθον ἐθρυλείσθην
Plural ἐθρυλούμεθα ἐθρυλεῖσθε ἐθρυλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πανταχοῦ γὰρ ταῦτα θρυλεῖται ὑπ’ αὐτῶν· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 34 5:2)
  • διὰ τοῦτο ἄτονά ἐστι καὶ νεκρά, καὶ σικχᾶναι ἔστιν ἀκούοντα ὑμῶν τοὺσ προτρεπτικοὺσ καὶ τὴν ἀρετὴν τὴν ταλαίπωρον, ἣ ἄνω κάτω θρυλεῖται. (Epictetus, Works, book 3, 7:2)
  • διὸ καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν ἄρα θρυλεῖται. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:10)
  • ἥ τε Μίνω θαλαττοκρατία θρυλεῖται καὶ ἡ Φοινίκων ναυτιλία, οἳ καὶ τὰ ἔξω τῶν Ἡρακλείων στηλῶν ἐπῆλθον καὶ πόλεισ ἔκτισαν κἀκεῖ καὶ περὶ τὰ μέσα τῆσ Λιβύησ παραλίασ μικρὸν τῶν Τρωικῶν ὕστερον. (Strabo, Geography, book 1, chapter 3 4:10)
  • θρυλεῖται γὰρ ὑπὸ πολλῶν καὶ μάλιστα τῶν Ἑλλήνων. (Strabo, Geography, book 3, chapter 4 38:4)

Synonyms

  1. to make a confused noise

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION