Ancient Greek-English Dictionary Language

θρησκεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θρησκεύω θρησκεύσω

Structure: θρησκεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: qrh=skos

Sense

  1. to hold religious observances, observe religiously
  2. to be a devotee

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρησκεύω θρησκεύεις θρησκεύει
Dual θρησκεύετον θρησκεύετον
Plural θρησκεύομεν θρησκεύετε θρησκεύουσιν*
SubjunctiveSingular θρησκεύω θρησκεύῃς θρησκεύῃ
Dual θρησκεύητον θρησκεύητον
Plural θρησκεύωμεν θρησκεύητε θρησκεύωσιν*
OptativeSingular θρησκεύοιμι θρησκεύοις θρησκεύοι
Dual θρησκεύοιτον θρησκευοίτην
Plural θρησκεύοιμεν θρησκεύοιτε θρησκεύοιεν
ImperativeSingular θρήσκευε θρησκευέτω
Dual θρησκεύετον θρησκευέτων
Plural θρησκεύετε θρησκευόντων, θρησκευέτωσαν
Infinitive θρησκεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θρησκευων θρησκευοντος θρησκευουσα θρησκευουσης θρησκευον θρησκευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρησκεύομαι θρησκεύει, θρησκεύῃ θρησκεύεται
Dual θρησκεύεσθον θρησκεύεσθον
Plural θρησκευόμεθα θρησκεύεσθε θρησκεύονται
SubjunctiveSingular θρησκεύωμαι θρησκεύῃ θρησκεύηται
Dual θρησκεύησθον θρησκεύησθον
Plural θρησκευώμεθα θρησκεύησθε θρησκεύωνται
OptativeSingular θρησκευοίμην θρησκεύοιο θρησκεύοιτο
Dual θρησκεύοισθον θρησκευοίσθην
Plural θρησκευοίμεθα θρησκεύοισθε θρησκεύοιντο
ImperativeSingular θρησκεύου θρησκευέσθω
Dual θρησκεύεσθον θρησκευέσθων
Plural θρησκεύεσθε θρησκευέσθων, θρησκευέσθωσαν
Infinitive θρησκεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρησκευομενος θρησκευομενου θρησκευομενη θρησκευομενης θρησκευομενον θρησκευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρησκεύσω θρησκεύσεις θρησκεύσει
Dual θρησκεύσετον θρησκεύσετον
Plural θρησκεύσομεν θρησκεύσετε θρησκεύσουσιν*
OptativeSingular θρησκεύσοιμι θρησκεύσοις θρησκεύσοι
Dual θρησκεύσοιτον θρησκευσοίτην
Plural θρησκεύσοιμεν θρησκεύσοιτε θρησκεύσοιεν
Infinitive θρησκεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θρησκευσων θρησκευσοντος θρησκευσουσα θρησκευσουσης θρησκευσον θρησκευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θρησκεύσομαι θρησκεύσει, θρησκεύσῃ θρησκεύσεται
Dual θρησκεύσεσθον θρησκεύσεσθον
Plural θρησκευσόμεθα θρησκεύσεσθε θρησκεύσονται
OptativeSingular θρησκευσοίμην θρησκεύσοιο θρησκεύσοιτο
Dual θρησκεύσοισθον θρησκευσοίσθην
Plural θρησκευσοίμεθα θρησκεύσοισθε θρησκεύσοιντο
Infinitive θρησκεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θρησκευσομενος θρησκευσομενου θρησκευσομενη θρησκευσομενης θρησκευσομενον θρησκευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τοιαύτησ δ’ ἀποβάσησ καὶ ταύτησ τῆσ μάχησ ἔδοξε Δαυίδῃ συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν γερόντων καὶ ἡγεμόνων καὶ χιλιάρχων μεταπέμψασθαι τῶν ὁμοφύλων ἐξ ἁπάσησ τῆσ χώρασ πρὸσ αὑτὸν τοὺσ ἐν ἀκμῇ τῆσ ἡλικίασ, ἔπειτα τοὺσ ἱερεῖσ καὶ Ληουίτασ [καὶ] πορευθέντασ εἰσ Καριαθιάριμα μετακομίσαι τὴν τοῦ θεοῦ κιβωτὸν ἐξ αὐτῆσ εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ θρησκεύειν ἐν αὐτῇ λοιπὸν ἔχοντασ αὐτὴν θυσίαισ καὶ ταῖσ ἄλλαισ τιμαῖσ, αἷσ χαίρει τὸ θεῖον· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 95:1)
  • τοὺσ δ’ ἐκείνων ἤρξατο θρησκεύειν θεοὺσ ταῖσ γυναιξὶ καὶ τῷ πρὸσ αὐτὰσ ἔρωτι χαριζόμενοσ, τοῦτ’ αὐτὸ ὑπιδομένου τοῦ νομοθέτου προειπόντοσ μὴ γαμεῖν τὰσ ἀλλοτριοχώρουσ, ἵνα μὴ τοῖσ ξένοισ ἐπιπλακέντεσ ἔθεσι τῶν πατρίων ἀποστῶσι, μηδὲ τοὺσ ἐκείνων σέβωνται θεοὺσ παρέντεσ τιμᾶν τὸν ἴδιον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 243:1)
  • νομίσαντασ μὲν γὰρ τὸν ἐγχώριον θεὸν ἀληθῆ καὶ μόνον ἕπεσθαι τούτῳ καὶ ταῖσ ἐντολαῖσ αὐτοῦ παρῄνει, μηδὲν δὲ τοῦτον ἡγουμένουσ ἀλλὰ περὶ τῶν ξενικῶν ὑπειληφότασ ὡσ ἐκείνουσ δεῖ θρησκεύειν αὐτοῖσ συνεβούλευε κατακολουθεῖν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 421:2)
  • παρεὶσ γὰρ τοῦτον θρησκεύειν τοὺσ ξενικοὺσ ἐσέβετο· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 35:4)
  • οὐδὲν γὰρ ἄλλο πρῶτον εἰσ τὴν βασιλείαν παρελθὼν οὐδ’ ἀναγκαιότερον οὐδὲ συμφορώτερον αὑτῷ τε καὶ τοῖσ ἀρχομένοισ ὑπέλαβε τοῦ θρησκεύειν τὸν θεόν, ἀλλὰ συγκαλέσασ τὸν λαὸν καὶ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ τοὺσ Ληουίτασ ἐδημηγόρησεν ἐν αὐτοῖσ λέγων· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 322:3)

Synonyms

  1. to hold religious observances

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION