Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θεοποιέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεοποιέω θεοποιήσω

Structure: θεοποιέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from qeopoio/s

Sense

  1. to make into gods, deify

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοποίω θεοποίεις θεοποίει
Dual θεοποίειτον θεοποίειτον
Plural θεοποίουμεν θεοποίειτε θεοποίουσιν*
SubjunctiveSingular θεοποίω θεοποίῃς θεοποίῃ
Dual θεοποίητον θεοποίητον
Plural θεοποίωμεν θεοποίητε θεοποίωσιν*
OptativeSingular θεοποίοιμι θεοποίοις θεοποίοι
Dual θεοποίοιτον θεοποιοίτην
Plural θεοποίοιμεν θεοποίοιτε θεοποίοιεν
ImperativeSingular θεοποῖει θεοποιεῖτω
Dual θεοποίειτον θεοποιεῖτων
Plural θεοποίειτε θεοποιοῦντων, θεοποιεῖτωσαν
Infinitive θεοποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοποιων θεοποιουντος θεοποιουσα θεοποιουσης θεοποιουν θεοποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοποίουμαι θεοποίει, θεοποίῃ θεοποίειται
Dual θεοποίεισθον θεοποίεισθον
Plural θεοποιοῦμεθα θεοποίεισθε θεοποίουνται
SubjunctiveSingular θεοποίωμαι θεοποίῃ θεοποίηται
Dual θεοποίησθον θεοποίησθον
Plural θεοποιώμεθα θεοποίησθε θεοποίωνται
OptativeSingular θεοποιοίμην θεοποίοιο θεοποίοιτο
Dual θεοποίοισθον θεοποιοίσθην
Plural θεοποιοίμεθα θεοποίοισθε θεοποίοιντο
ImperativeSingular θεοποίου θεοποιεῖσθω
Dual θεοποίεισθον θεοποιεῖσθων
Plural θεοποίεισθε θεοποιεῖσθων, θεοποιεῖσθωσαν
Infinitive θεοποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοποιουμενος θεοποιουμενου θεοποιουμενη θεοποιουμενης θεοποιουμενον θεοποιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοποιήσω θεοποιήσεις θεοποιήσει
Dual θεοποιήσετον θεοποιήσετον
Plural θεοποιήσομεν θεοποιήσετε θεοποιήσουσιν*
OptativeSingular θεοποιήσοιμι θεοποιήσοις θεοποιήσοι
Dual θεοποιήσοιτον θεοποιησοίτην
Plural θεοποιήσοιμεν θεοποιήσοιτε θεοποιήσοιεν
Infinitive θεοποιήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοποιησων θεοποιησοντος θεοποιησουσα θεοποιησουσης θεοποιησον θεοποιησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεοποιήσομαι θεοποιήσει, θεοποιήσῃ θεοποιήσεται
Dual θεοποιήσεσθον θεοποιήσεσθον
Plural θεοποιησόμεθα θεοποιήσεσθε θεοποιήσονται
OptativeSingular θεοποιησοίμην θεοποιήσοιο θεοποιήσοιτο
Dual θεοποιήσοισθον θεοποιησοίσθην
Plural θεοποιησοίμεθα θεοποιήσοισθε θεοποιήσοιντο
Infinitive θεοποιήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεοποιησομενος θεοποιησομενου θεοποιησομενη θεοποιησομενης θεοποιησομενον θεοποιησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεοποῖουν ἐθεοποῖεις ἐθεοποῖειν*
Dual ἐθεοποίειτον ἐθεοποιεῖτην
Plural ἐθεοποίουμεν ἐθεοποίειτε ἐθεοποῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεοποιοῦμην ἐθεοποίου ἐθεοποίειτο
Dual ἐθεοποίεισθον ἐθεοποιεῖσθην
Plural ἐθεοποιοῦμεθα ἐθεοποίεισθε ἐθεοποίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὴν δὲ αἰτίαν τῆσ ἐπωνυμίασ καὶ ἀνθ̓ ὅτου ἐσ τοὺσ ἡρ́ωασ κατελέγη καὶ τῶν Ἀσκληπιαδῶν εἷσ ἔδοξεν, οὐ χεῖρον ἴσωσ διηγήσασθαι, ὡσ μάθητε οὐ Σκύθαισ μόνον ἐπιχώριον ὂν ἀπαθανατίζειν καὶ πέμπειν παρὰ τὸν Ζάμολξιν, ἀλλὰ καὶ Ἀθηναίοισ ἐξεῖναι θεοποιεῖν τοὺσ Σκύθασ ἐπὶ τῆσ Ἑλλάδοσ. (Lucian, Scytha 2:2)

Synonyms

  1. to make into gods

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION