Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θαλασσοκρατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θαλασσοκρατέω

Structure: θαλασσοκρατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be master of the sea

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θαλασσοκράτω θαλασσοκράτεις θαλασσοκράτει
Dual θαλασσοκράτειτον θαλασσοκράτειτον
Plural θαλασσοκράτουμεν θαλασσοκράτειτε θαλασσοκράτουσιν*
SubjunctiveSingular θαλασσοκράτω θαλασσοκράτῃς θαλασσοκράτῃ
Dual θαλασσοκράτητον θαλασσοκράτητον
Plural θαλασσοκράτωμεν θαλασσοκράτητε θαλασσοκράτωσιν*
OptativeSingular θαλασσοκράτοιμι θαλασσοκράτοις θαλασσοκράτοι
Dual θαλασσοκράτοιτον θαλασσοκρατοίτην
Plural θαλασσοκράτοιμεν θαλασσοκράτοιτε θαλασσοκράτοιεν
ImperativeSingular θαλασσοκρᾶτει θαλασσοκρατεῖτω
Dual θαλασσοκράτειτον θαλασσοκρατεῖτων
Plural θαλασσοκράτειτε θαλασσοκρατοῦντων, θαλασσοκρατεῖτωσαν
Infinitive θαλασσοκράτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θαλασσοκρατων θαλασσοκρατουντος θαλασσοκρατουσα θαλασσοκρατουσης θαλασσοκρατουν θαλασσοκρατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θαλασσοκράτουμαι θαλασσοκράτει, θαλασσοκράτῃ θαλασσοκράτειται
Dual θαλασσοκράτεισθον θαλασσοκράτεισθον
Plural θαλασσοκρατοῦμεθα θαλασσοκράτεισθε θαλασσοκράτουνται
SubjunctiveSingular θαλασσοκράτωμαι θαλασσοκράτῃ θαλασσοκράτηται
Dual θαλασσοκράτησθον θαλασσοκράτησθον
Plural θαλασσοκρατώμεθα θαλασσοκράτησθε θαλασσοκράτωνται
OptativeSingular θαλασσοκρατοίμην θαλασσοκράτοιο θαλασσοκράτοιτο
Dual θαλασσοκράτοισθον θαλασσοκρατοίσθην
Plural θαλασσοκρατοίμεθα θαλασσοκράτοισθε θαλασσοκράτοιντο
ImperativeSingular θαλασσοκράτου θαλασσοκρατεῖσθω
Dual θαλασσοκράτεισθον θαλασσοκρατεῖσθων
Plural θαλασσοκράτεισθε θαλασσοκρατεῖσθων, θαλασσοκρατεῖσθωσαν
Infinitive θαλασσοκράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θαλασσοκρατουμενος θαλασσοκρατουμενου θαλασσοκρατουμενη θαλασσοκρατουμενης θαλασσοκρατουμενον θαλασσοκρατουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθαλασσοκρᾶτουν ἐθαλασσοκρᾶτεις ἐθαλασσοκρᾶτειν*
Dual ἐθαλασσοκράτειτον ἐθαλασσοκρατεῖτην
Plural ἐθαλασσοκράτουμεν ἐθαλασσοκράτειτε ἐθαλασσοκρᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθαλασσοκρατοῦμην ἐθαλασσοκράτου ἐθαλασσοκράτειτο
Dual ἐθαλασσοκράτεισθον ἐθαλασσοκρατεῖσθην
Plural ἐθαλασσοκρατοῦμεθα ἐθαλασσοκράτεισθε ἐθαλασσοκράτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Διονύσιοσ ἄρχεται ἤδη οὐκέτι ναυκληρεῖν, ἀλλὰ θαλασσοκρατεῖν, τὸ σκάφοσ οὐ βυθὸσ εἷλε ̔ πόθεν βυθόσ; (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 247 1:2)
  • καὶ ὣσ γὰρ θαλασσοκρατεῖν τοὺσ Πέρσασ. (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 18 6:3)
  • συνέβαινε γὰρ τοὺσ μὲν πολεμίουσ τότε θαλασσοκρατεῖν ναῦσ πολλὰσ ἔχοντασ, αὐτῷ δὲ τὸ παράπαν οὐδ’ ὀλίγασ εἶναι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 58 1:2)
  • καὶ τοὺσ μὲν ἐγκαταληφθέντασ τῶν Ῥοδίων ἑκατὸν ὁμήρουσ ἀπέστειλεν εἰσ τὴν πατρίδα, τοὺσ δ’ Ἐφεσίουσ ὑποσπόνδουσ ἀφῆκε, τὰσ δὲ ναῦσ τὰσ ἐν τῷ λιμένι πάσασ ἐνέπρησε διὰ τὸ θαλασσοκρατεῖν τοὺσ πολεμίουσ καὶ τὴν ὅλην κρίσιν τοῦ πολέμου ἄδηλον ὑπάρχειν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 107 4:3)

Synonyms

  1. to be master of the sea

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION