Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πυρπολέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πυρπολέω πυρπολήσω

Structure: πυρπολέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: purpo/los

Sense

  1. to light and keep up a fire, watch a fire, to stir up
  2. to waste with fire, burn and destroy, to cause, to be burnt with fire

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρπολῶ πυρπολεῖς πυρπολεῖ
Dual πυρπολεῖτον πυρπολεῖτον
Plural πυρπολοῦμεν πυρπολεῖτε πυρπολοῦσιν*
SubjunctiveSingular πυρπολῶ πυρπολῇς πυρπολῇ
Dual πυρπολῆτον πυρπολῆτον
Plural πυρπολῶμεν πυρπολῆτε πυρπολῶσιν*
OptativeSingular πυρπολοῖμι πυρπολοῖς πυρπολοῖ
Dual πυρπολοῖτον πυρπολοίτην
Plural πυρπολοῖμεν πυρπολοῖτε πυρπολοῖεν
ImperativeSingular πυρπόλει πυρπολείτω
Dual πυρπολεῖτον πυρπολείτων
Plural πυρπολεῖτε πυρπολούντων, πυρπολείτωσαν
Infinitive πυρπολεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρπολων πυρπολουντος πυρπολουσα πυρπολουσης πυρπολουν πυρπολουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρπολοῦμαι πυρπολεῖ, πυρπολῇ πυρπολεῖται
Dual πυρπολεῖσθον πυρπολεῖσθον
Plural πυρπολούμεθα πυρπολεῖσθε πυρπολοῦνται
SubjunctiveSingular πυρπολῶμαι πυρπολῇ πυρπολῆται
Dual πυρπολῆσθον πυρπολῆσθον
Plural πυρπολώμεθα πυρπολῆσθε πυρπολῶνται
OptativeSingular πυρπολοίμην πυρπολοῖο πυρπολοῖτο
Dual πυρπολοῖσθον πυρπολοίσθην
Plural πυρπολοίμεθα πυρπολοῖσθε πυρπολοῖντο
ImperativeSingular πυρπολοῦ πυρπολείσθω
Dual πυρπολεῖσθον πυρπολείσθων
Plural πυρπολεῖσθε πυρπολείσθων, πυρπολείσθωσαν
Infinitive πυρπολεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρπολουμενος πυρπολουμενου πυρπολουμενη πυρπολουμενης πυρπολουμενον πυρπολουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρπολήσω πυρπολήσεις πυρπολήσει
Dual πυρπολήσετον πυρπολήσετον
Plural πυρπολήσομεν πυρπολήσετε πυρπολήσουσιν*
OptativeSingular πυρπολήσοιμι πυρπολήσοις πυρπολήσοι
Dual πυρπολήσοιτον πυρπολησοίτην
Plural πυρπολήσοιμεν πυρπολήσοιτε πυρπολήσοιεν
Infinitive πυρπολήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρπολησων πυρπολησοντος πυρπολησουσα πυρπολησουσης πυρπολησον πυρπολησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρπολήσομαι πυρπολήσει, πυρπολήσῃ πυρπολήσεται
Dual πυρπολήσεσθον πυρπολήσεσθον
Plural πυρπολησόμεθα πυρπολήσεσθε πυρπολήσονται
OptativeSingular πυρπολησοίμην πυρπολήσοιο πυρπολήσοιτο
Dual πυρπολήσοισθον πυρπολησοίσθην
Plural πυρπολησοίμεθα πυρπολήσοισθε πυρπολήσοιντο
Infinitive πυρπολήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρπολησομενος πυρπολησομενου πυρπολησομενη πυρπολησομενης πυρπολησομενον πυρπολησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυρπόλουν ἐπυρπόλεις ἐπυρπόλειν*
Dual ἐπυρπολεῖτον ἐπυρπολείτην
Plural ἐπυρπολοῦμεν ἐπυρπολεῖτε ἐπυρπόλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυρπολούμην ἐπυρπολοῦ ἐπυρπολεῖτο
Dual ἐπυρπολεῖσθον ἐπυρπολείσθην
Plural ἐπυρπολούμεθα ἐπυρπολεῖσθε ἐπυρπολοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ξέρξου δὲ διὰ τῆσ Δωρίδοσ ἄνωθεν ἐμβαλόντοσ εἰσ τὴν Φωκίδα καὶ τὰ τῶν Φωκέων ἄστη πυρπολοῦντοσ οὐ προσήμυναν οἱ Ἕλληνεσ, καίπερ τῶν Ἀθηναίων δεομένων εἰσ τὴν Βοιωτίαν ἀπαντῆσαι πρὸ τῆσ Ἀττικῆσ, ὥσπερ αὐτοὶ κατὰ θάλατταν ἐπ’ Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν. (Plutarch, , chapter 9 3:1)
  • πυρπολοῦντοσ δ’ αὐτοῦ τὴν χώραν καὶ τῶν τοὺσ βασιλικοὺσ ἵππουσ ἀγόντων παίδων βραχὺ τοῦ βασιλέωσ χωρισθέντων ἐπιβαλόντεσ τινὲσ τῶν βαρβάρων ἀφήρπασαν Βουκεφάλαν τὸν ἄριστον τῶν ἵππων. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 74 22:1)

Synonyms

  1. to light and keep up a fire

  2. to waste with fire

    • προσκαίω (to set on fire or burn besides, burnt at the fire, to be in love with . .)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION