Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πυρακτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πυρακτέω πυρακτήσω

Structure: πυρακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/gw

Sense

  1. to turn in the fire, to harden in the fire, char

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυράκτω πυράκτεις πυράκτει
Dual πυράκτειτον πυράκτειτον
Plural πυράκτουμεν πυράκτειτε πυράκτουσιν*
SubjunctiveSingular πυράκτω πυράκτῃς πυράκτῃ
Dual πυράκτητον πυράκτητον
Plural πυράκτωμεν πυράκτητε πυράκτωσιν*
OptativeSingular πυράκτοιμι πυράκτοις πυράκτοι
Dual πυράκτοιτον πυρακτοίτην
Plural πυράκτοιμεν πυράκτοιτε πυράκτοιεν
ImperativeSingular πυρᾶκτει πυρακτεῖτω
Dual πυράκτειτον πυρακτεῖτων
Plural πυράκτειτε πυρακτοῦντων, πυρακτεῖτωσαν
Infinitive πυράκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρακτων πυρακτουντος πυρακτουσα πυρακτουσης πυρακτουν πυρακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυράκτουμαι πυράκτει, πυράκτῃ πυράκτειται
Dual πυράκτεισθον πυράκτεισθον
Plural πυρακτοῦμεθα πυράκτεισθε πυράκτουνται
SubjunctiveSingular πυράκτωμαι πυράκτῃ πυράκτηται
Dual πυράκτησθον πυράκτησθον
Plural πυρακτώμεθα πυράκτησθε πυράκτωνται
OptativeSingular πυρακτοίμην πυράκτοιο πυράκτοιτο
Dual πυράκτοισθον πυρακτοίσθην
Plural πυρακτοίμεθα πυράκτοισθε πυράκτοιντο
ImperativeSingular πυράκτου πυρακτεῖσθω
Dual πυράκτεισθον πυρακτεῖσθων
Plural πυράκτεισθε πυρακτεῖσθων, πυρακτεῖσθωσαν
Infinitive πυράκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρακτουμενος πυρακτουμενου πυρακτουμενη πυρακτουμενης πυρακτουμενον πυρακτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρακτήσω πυρακτήσεις πυρακτήσει
Dual πυρακτήσετον πυρακτήσετον
Plural πυρακτήσομεν πυρακτήσετε πυρακτήσουσιν*
OptativeSingular πυρακτήσοιμι πυρακτήσοις πυρακτήσοι
Dual πυρακτήσοιτον πυρακτησοίτην
Plural πυρακτήσοιμεν πυρακτήσοιτε πυρακτήσοιεν
Infinitive πυρακτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρακτησων πυρακτησοντος πυρακτησουσα πυρακτησουσης πυρακτησον πυρακτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρακτήσομαι πυρακτήσει, πυρακτήσῃ πυρακτήσεται
Dual πυρακτήσεσθον πυρακτήσεσθον
Plural πυρακτησόμεθα πυρακτήσεσθε πυρακτήσονται
OptativeSingular πυρακτησοίμην πυρακτήσοιο πυρακτήσοιτο
Dual πυρακτήσοισθον πυρακτησοίσθην
Plural πυρακτησοίμεθα πυρακτήσοισθε πυρακτήσοιντο
Infinitive πυρακτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρακτησομενος πυρακτησομενου πυρακτησομενη πυρακτησομενης πυρακτησομενον πυρακτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυρᾶκτουν ἐπυρᾶκτεις ἐπυρᾶκτειν*
Dual ἐπυράκτειτον ἐπυρακτεῖτην
Plural ἐπυράκτουμεν ἐπυράκτειτε ἐπυρᾶκτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυρακτοῦμην ἐπυράκτου ἐπυράκτειτο
Dual ἐπυράκτεισθον ἐπυρακτεῖσθην
Plural ἐπυρακτοῦμεθα ἐπυράκτεισθε ἐπυράκτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION