Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πυγμαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πυγμαχέω πυγμαχήσω

Structure: πυγμαχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from pugma/xos

Sense

  1. to practise boxing, be a boxer

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυγμάχω πυγμάχεις πυγμάχει
Dual πυγμάχειτον πυγμάχειτον
Plural πυγμάχουμεν πυγμάχειτε πυγμάχουσιν*
SubjunctiveSingular πυγμάχω πυγμάχῃς πυγμάχῃ
Dual πυγμάχητον πυγμάχητον
Plural πυγμάχωμεν πυγμάχητε πυγμάχωσιν*
OptativeSingular πυγμάχοιμι πυγμάχοις πυγμάχοι
Dual πυγμάχοιτον πυγμαχοίτην
Plural πυγμάχοιμεν πυγμάχοιτε πυγμάχοιεν
ImperativeSingular πυγμᾶχει πυγμαχεῖτω
Dual πυγμάχειτον πυγμαχεῖτων
Plural πυγμάχειτε πυγμαχοῦντων, πυγμαχεῖτωσαν
Infinitive πυγμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυγμαχων πυγμαχουντος πυγμαχουσα πυγμαχουσης πυγμαχουν πυγμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυγμάχουμαι πυγμάχει, πυγμάχῃ πυγμάχειται
Dual πυγμάχεισθον πυγμάχεισθον
Plural πυγμαχοῦμεθα πυγμάχεισθε πυγμάχουνται
SubjunctiveSingular πυγμάχωμαι πυγμάχῃ πυγμάχηται
Dual πυγμάχησθον πυγμάχησθον
Plural πυγμαχώμεθα πυγμάχησθε πυγμάχωνται
OptativeSingular πυγμαχοίμην πυγμάχοιο πυγμάχοιτο
Dual πυγμάχοισθον πυγμαχοίσθην
Plural πυγμαχοίμεθα πυγμάχοισθε πυγμάχοιντο
ImperativeSingular πυγμάχου πυγμαχεῖσθω
Dual πυγμάχεισθον πυγμαχεῖσθων
Plural πυγμάχεισθε πυγμαχεῖσθων, πυγμαχεῖσθωσαν
Infinitive πυγμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυγμαχουμενος πυγμαχουμενου πυγμαχουμενη πυγμαχουμενης πυγμαχουμενον πυγμαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυγμαχήσω πυγμαχήσεις πυγμαχήσει
Dual πυγμαχήσετον πυγμαχήσετον
Plural πυγμαχήσομεν πυγμαχήσετε πυγμαχήσουσιν*
OptativeSingular πυγμαχήσοιμι πυγμαχήσοις πυγμαχήσοι
Dual πυγμαχήσοιτον πυγμαχησοίτην
Plural πυγμαχήσοιμεν πυγμαχήσοιτε πυγμαχήσοιεν
Infinitive πυγμαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυγμαχησων πυγμαχησοντος πυγμαχησουσα πυγμαχησουσης πυγμαχησον πυγμαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυγμαχήσομαι πυγμαχήσει, πυγμαχήσῃ πυγμαχήσεται
Dual πυγμαχήσεσθον πυγμαχήσεσθον
Plural πυγμαχησόμεθα πυγμαχήσεσθε πυγμαχήσονται
OptativeSingular πυγμαχησοίμην πυγμαχήσοιο πυγμαχήσοιτο
Dual πυγμαχήσοισθον πυγμαχησοίσθην
Plural πυγμαχησοίμεθα πυγμαχήσοισθε πυγμαχήσοιντο
Infinitive πυγμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυγμαχησομενος πυγμαχησομενου πυγμαχησομενη πυγμαχησομενης πυγμαχησομενον πυγμαχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυγμᾶχουν ἐπυγμᾶχεις ἐπυγμᾶχειν*
Dual ἐπυγμάχειτον ἐπυγμαχεῖτην
Plural ἐπυγμάχουμεν ἐπυγμάχειτε ἐπυγμᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυγμαχοῦμην ἐπυγμάχου ἐπυγμάχειτο
Dual ἐπυγμάχεισθον ἐπυγμαχεῖσθην
Plural ἐπυγμαχοῦμεθα ἐπυγμάχεισθε ἐπυγμάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION