Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πταίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πταίω

Structure: πταί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make to stumble or fall, failures
  2. to stumble, trip, fall, to stumble against, fall over, should get a fall
  3. to make a false step, to fail

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πταίω πταίεις πταίει
Dual πταίετον πταίετον
Plural πταίομεν πταίετε πταίουσιν*
SubjunctiveSingular πταίω πταίῃς πταίῃ
Dual πταίητον πταίητον
Plural πταίωμεν πταίητε πταίωσιν*
OptativeSingular πταίοιμι πταίοις πταίοι
Dual πταίοιτον πταιοίτην
Plural πταίοιμεν πταίοιτε πταίοιεν
ImperativeSingular πταίε πταιέτω
Dual πταίετον πταιέτων
Plural πταίετε πταιόντων, πταιέτωσαν
Infinitive πταίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πταιων πταιοντος πταιουσα πταιουσης πταιον πταιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πταίομαι πταίει, πταίῃ πταίεται
Dual πταίεσθον πταίεσθον
Plural πταιόμεθα πταίεσθε πταίονται
SubjunctiveSingular πταίωμαι πταίῃ πταίηται
Dual πταίησθον πταίησθον
Plural πταιώμεθα πταίησθε πταίωνται
OptativeSingular πταιοίμην πταίοιο πταίοιτο
Dual πταίοισθον πταιοίσθην
Plural πταιοίμεθα πταίοισθε πταίοιντο
ImperativeSingular πταίου πταιέσθω
Dual πταίεσθον πταιέσθων
Plural πταίεσθε πταιέσθων, πταιέσθωσαν
Infinitive πταίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πταιομενος πταιομενου πταιομενη πταιομενης πταιομενον πταιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πταίσω πταίσεις πταίσει
Dual πταίσετον πταίσετον
Plural πταίσομεν πταίσετε πταίσουσιν*
OptativeSingular πταίσοιμι πταίσοις πταίσοι
Dual πταίσοιτον πταισοίτην
Plural πταίσοιμεν πταίσοιτε πταίσοιεν
Infinitive πταίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πταισων πταισοντος πταισουσα πταισουσης πταισον πταισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πταίσομαι πταίσει, πταίσῃ πταίσεται
Dual πταίσεσθον πταίσεσθον
Plural πταισόμεθα πταίσεσθε πταίσονται
OptativeSingular πταισοίμην πταίσοιο πταίσοιτο
Dual πταίσοισθον πταισοίσθην
Plural πταισοίμεθα πταίσοισθε πταίσοιντο
Infinitive πταίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πταισομενος πταισομενου πταισομενη πταισομενης πταισομενον πταισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πταιον έ̓πταιες έ̓πταιεν*
Dual ἐπταίετον ἐπταιέτην
Plural ἐπταίομεν ἐπταίετε έ̓πταιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπταιόμην ἐπταίου ἐπταίετο
Dual ἐπταίεσθον ἐπταιέσθην
Plural ἐπταιόμεθα ἐπταίεσθε ἐπταίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ οὐκ ἔξεδροσ, ἀλλ’ ἔντοποσ ἁνήρ, οὐ μολπὰν σύριγγοσ ἔχων, ὡσ ποιμὴν ἀγροβότασ, ἀλλ’ ἤ που πταίων ὑπ’ ἀνάγκασ βοᾷ τηλωπὸν ἰωάν, ἢ ναὸσ ἄξενον αὐγάζων ὁρ́μον· (Sophocles, Philoctetes, choral, antistrophe 33)
  • πῶσ ἂν οὖν ἀψευδὴσ ὢν καὶ μὴ πταίων τῇ διανοίᾳ περὶ τὰ ὄντα ἢ γιγνόμενα οὐκ ἐπιστήμων ἂν εἰήν ὧνπερ αἰσθητήσ; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 114:1)
  • καὶ οὔπω ταῦτ’ ἐστὶ τὰ κάλλιστα, ἀλλ’ ὅτι καὶ τὴν σοφιστικὴν τῆσ ῥητορικῆσ ἀμείνονα λέγει, ὥσπερ τὴν γυμναστικὴν τῆσ ἰατρικῆσ καὶ τὴν νομοθετικὴν τῆσ δικαιοσύνησ, φυλάττων μὲν οἶμαι τὸν αὐτὸν ἐφ’ ἅπασι λόγον, τὸ δ’ αὐτὸ πταίων περὶ ἅπαντα, ὥσπερ οἱ τὸ πρῶτον σφαλέντεσ ἐν τοῖσ διαγράμμασι, χρῶμαι δ’ αὐτοῦ Πλάτωνοσ τῷ παραδείγματι· (Aristides, Aelius, Orationes, 176:3)
  • πρῶτον τοίνυν ἐστὶ τῶν Κιλίκων φρούριον τὸ Κορακήσιον ἱδρυμένον ἐπὶ πέτρασ ἀπορρῶγοσ, ᾧ ἐχρήσατο Διόδοτοσ ὁ Τρύφων προσαγορευθεὶσ ὁρμητηρίῳ καθ’ ὃν καιρὸν ἀπέστησε τὴν Συρίαν τῶν βασιλέων καὶ διεπολέμει πρὸσ ἐκείνουσ, τοτὲ μὲν κατορθῶν τοτὲ δὲ πταίων. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 5 4:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION