Ancient Greek-English Dictionary Language

πταίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πταίω

Structure: πταί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make to stumble or fall, failures
  2. to stumble, trip, fall, to stumble against, fall over, should get a fall
  3. to make a false step, to fail

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πταίω πταίεις πταίει
Dual πταίετον πταίετον
Plural πταίομεν πταίετε πταίουσιν*
SubjunctiveSingular πταίω πταίῃς πταίῃ
Dual πταίητον πταίητον
Plural πταίωμεν πταίητε πταίωσιν*
OptativeSingular πταίοιμι πταίοις πταίοι
Dual πταίοιτον πταιοίτην
Plural πταίοιμεν πταίοιτε πταίοιεν
ImperativeSingular πταίε πταιέτω
Dual πταίετον πταιέτων
Plural πταίετε πταιόντων, πταιέτωσαν
Infinitive πταίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πταιων πταιοντος πταιουσα πταιουσης πταιον πταιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πταίομαι πταίει, πταίῃ πταίεται
Dual πταίεσθον πταίεσθον
Plural πταιόμεθα πταίεσθε πταίονται
SubjunctiveSingular πταίωμαι πταίῃ πταίηται
Dual πταίησθον πταίησθον
Plural πταιώμεθα πταίησθε πταίωνται
OptativeSingular πταιοίμην πταίοιο πταίοιτο
Dual πταίοισθον πταιοίσθην
Plural πταιοίμεθα πταίοισθε πταίοιντο
ImperativeSingular πταίου πταιέσθω
Dual πταίεσθον πταιέσθων
Plural πταίεσθε πταιέσθων, πταιέσθωσαν
Infinitive πταίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πταιομενος πταιομενου πταιομενη πταιομενης πταιομενον πταιομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτῆσ τε τῆσ Ῥώμησ οὔπω δι’ ἀήθειαν παντάπασι δεδεγμένησ τὸν χαλινόν, ἀλλ’ ἀναξιοπαθούσησ καὶ συνεξανισταμένησ πρὸσ πᾶσαν μεταβολήν, οὐδὲ τὸν κίνδυνον εἶναι φευκτέον, ἀλλὰ ἔχειν διδάσκαλον τὸν πολέμιον ἀφειδοῦντα τῆσ ψυχῆσ ἐπὶ ταῖσ μεγίσταισ ἀδικίαισ, οὐχ ὥσπερ ἑαυτοῖσ εἰσ τὸν εὐτυχέστατον βίον κατορθοῦσιν ἢ πταίουσιν εἰσ τὸν εὐκλεέστατον θάνατον τὴν ἀδηλότητα τοῦ πολέμου τελευτᾶν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 59 6:1)
  • ἔργον δὲ οὐδὲν ἦν αὐτοῦ παρόντοσ τοῖσ πράγμασι μοχθηρῶσ ὑποφερομένοισ διὰ τὸ χεῖρον φρονεῖν τοὺσ μᾶλλον δυναμένουσ, τέλοσ δὲ Σύλλασ Σκηπίωνι παραστρατοπεδεύσασ καὶ φιλοφρονούμενοσ, ὡσ εἰρήνησ ἐσομένησ, διέφθειρε τὸ στράτευμα, καὶ ταῦτα προλέγων Σκηπίωνι καὶ διδάσκων Σερτώριοσ οὐκ ἔπειθε, παντάπασιν ἀπογνοὺσ τὴν πόλιν ὡρ́μησεν εἰσ Ἰβηρίαν, ὡσ, εἰ φθάσει τὴν ἐκεῖ κρατυνάμενοσ ἀρχήν, καταφυγὴ τοῖσ πταίουσιν ἐνταῦθα τῶν φίλων ἐσόμενοσ. (Plutarch, Sertorius, chapter 6 2:1)
  • ὥστε πταίουσιν οἱ λέγοντεσ μηδὲν αὐτὸν ἀνεγνωκέναι πλὴν τῆσ Μηδείασ τῆσ Εὐριπίδου, ἣν ἔνιοι Νεόφρονοσ εἶναι τοῦ Σικυωνίου φασί. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 9:2)
  • ὁ γὰρ μικρῷ πρότερον οὐ διδοὺσ ἔλεον οὐδὲ συγγνώμην τοῖσ πταίουσιν παρὰ πόδασ αὐτὸσ ἤγετο δεησόμενοσ τούτων περὶ τῆσ ἑαυτοῦ σωτηρίασ. (Polybius, Histories, book 1, chapter 35 3:1)
  • διὸ καὶ τοῖσ μὲν ἐκ τύχησ πταίουσιν ἔλεοσ ἕπεται μετὰ συγγνώμησ καὶ ἐπικουρία, τοῖσ δὲ διὰ τὴν αὑτῶν ἀβουλίαν ὄνειδοσ καὶ ἐπιτίμησισ συνεξακολουθεῖ παρὰ τοῖσ εὖ φρονοῦσιν. (Polybius, Histories, book 2, chapter 7 3:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION