Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσπταίω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσπταίω προσπταίσω

Structure: προς (Prefix) + πταί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike against, to sprain, to stumble along, halt, limp, to stumble, limp, to stumble upon, strike against, to be wrecked
  2. to fail, in war, to suffer a defeat
  3. to offend, clash with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπταίω προσπταίεις προσπταίει
Dual προσπταίετον προσπταίετον
Plural προσπταίομεν προσπταίετε προσπταίουσιν*
SubjunctiveSingular προσπταίω προσπταίῃς προσπταίῃ
Dual προσπταίητον προσπταίητον
Plural προσπταίωμεν προσπταίητε προσπταίωσιν*
OptativeSingular προσπταίοιμι προσπταίοις προσπταίοι
Dual προσπταίοιτον προσπταιοίτην
Plural προσπταίοιμεν προσπταίοιτε προσπταίοιεν
ImperativeSingular προσπταίε προσπταιέτω
Dual προσπταίετον προσπταιέτων
Plural προσπταίετε προσπταιόντων, προσπταιέτωσαν
Infinitive προσπταίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπταιων προσπταιοντος προσπταιουσα προσπταιουσης προσπταιον προσπταιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπταίομαι προσπταίει, προσπταίῃ προσπταίεται
Dual προσπταίεσθον προσπταίεσθον
Plural προσπταιόμεθα προσπταίεσθε προσπταίονται
SubjunctiveSingular προσπταίωμαι προσπταίῃ προσπταίηται
Dual προσπταίησθον προσπταίησθον
Plural προσπταιώμεθα προσπταίησθε προσπταίωνται
OptativeSingular προσπταιοίμην προσπταίοιο προσπταίοιτο
Dual προσπταίοισθον προσπταιοίσθην
Plural προσπταιοίμεθα προσπταίοισθε προσπταίοιντο
ImperativeSingular προσπταίου προσπταιέσθω
Dual προσπταίεσθον προσπταιέσθων
Plural προσπταίεσθε προσπταιέσθων, προσπταιέσθωσαν
Infinitive προσπταίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπταιομενος προσπταιομενου προσπταιομενη προσπταιομενης προσπταιομενον προσπταιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπταίσω προσπταίσεις προσπταίσει
Dual προσπταίσετον προσπταίσετον
Plural προσπταίσομεν προσπταίσετε προσπταίσουσιν*
OptativeSingular προσπταίσοιμι προσπταίσοις προσπταίσοι
Dual προσπταίσοιτον προσπταισοίτην
Plural προσπταίσοιμεν προσπταίσοιτε προσπταίσοιεν
Infinitive προσπταίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπταισων προσπταισοντος προσπταισουσα προσπταισουσης προσπταισον προσπταισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπταίσομαι προσπταίσει, προσπταίσῃ προσπταίσεται
Dual προσπταίσεσθον προσπταίσεσθον
Plural προσπταισόμεθα προσπταίσεσθε προσπταίσονται
OptativeSingular προσπταισοίμην προσπταίσοιο προσπταίσοιτο
Dual προσπταίσοισθον προσπταισοίσθην
Plural προσπταισοίμεθα προσπταίσοισθε προσπταίσοιντο
Infinitive προσπταίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπταισομενος προσπταισομενου προσπταισομενη προσπταισομενης προσπταισομενον προσπταισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέπταιον προσέπταιες προσέπταιεν*
Dual προσεπταίετον προσεπταιέτην
Plural προσεπταίομεν προσεπταίετε προσέπταιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεπταιόμην προσεπταίου προσεπταίετο
Dual προσεπταίεσθον προσεπταιέσθην
Plural προσεπταιόμεθα προσεπταίεσθε προσεπταίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ φυγάδεσ ὧν οἱ Ἀλκμεωνίδαι προειστήκεσαν, αὐτοὶ μὲν δι’ αὑτῶν οὐκ ἐδύναντο ποιήσασθαι τὴν κάθοδον, ἀλλ’ αἰεὶ προσέπταιον. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 19 3:1)
  • ἀδιεξόδου δ’ ὄντοσ τοῦ χωρίου προσέπταιον ἀλλήλοισ ἀναστρεφόμενοι, μέχρι καθήλαντο κατὰ τῶν κρημνῶν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 15 4:5)
  • ἐπὶ γὰρ Λέοντοσ βασιλεύοντοσ καὶ Ἡγησικλέοσ ἐν Σπάρτῃ τοὺσ ἄλλουσ πολέμουσ εὐτυχέοντεσ οἱ Λακεδαιμόνιοι πρὸσ Τεγεήτασ μούνουσ προσέπταιον. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 65 2:2)
  • Ἱππίεω τυραννεύοντοσ καὶ ἐμπικραινομένου Ἀθηναίοισι διὰ τὸν Ἱππάρχου θάνατον, Ἀλκμεωνίδαι γένοσ ἐόντεσ Ἀθηναῖοι καὶ φεύγοντεσ Πεισιστρατίδασ, ἐπείτε σφι ἅμα τοῖσι ἄλλοισι Ἀθηναίων φυγάσι πειρωμένοισι κατὰ τὸ ἰσχυρὸν οὐ προεχώρεε κάτοδοσ, ἀλλὰ προσέπταιον μεγάλωσ πειρώμενοι κατιέναι τε καὶ ἐλευθεροῦν τὰσ Ἀθήνασ, Λειψύδριον τὸ ὑπὲρ Παιονίησ τειχίσαντεσ, ἐνθαῦτα οἱ Ἀλκμεωνίδαι πᾶν ἐπὶ τοῖσι Πεισιστρατίδῃσι μηχανώμενοι παρ’ Ἀμφικτυόνων τὸν νηὸν μισθοῦνται τὸν ἐν Δελφοῖσι, τὸν νῦν ἐόντα τότε δὲ οὔκω, τοῦτον ἐξοικοδομῆσαι. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 62 3:1)
  • ἐπὶ τούτων βασιλευόντων Λακεδαιμόνιοι προσέπταιον ἐν τῷ πρὸσ Τεγεάτασ πολέμῳ τὰ πλείονα. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 3 9:3)

Synonyms

  1. to offend

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION