Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσνωμάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσνωμάω προσνωμήσω

Structure: προς (Prefix) + νωμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to put to one's lips

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσνωμῶ προσνωμᾷς προσνωμᾷ
Dual προσνωμᾶτον προσνωμᾶτον
Plural προσνωμῶμεν προσνωμᾶτε προσνωμῶσιν*
SubjunctiveSingular προσνωμῶ προσνωμῇς προσνωμῇ
Dual προσνωμῆτον προσνωμῆτον
Plural προσνωμῶμεν προσνωμῆτε προσνωμῶσιν*
OptativeSingular προσνωμῷμι προσνωμῷς προσνωμῷ
Dual προσνωμῷτον προσνωμῴτην
Plural προσνωμῷμεν προσνωμῷτε προσνωμῷεν
ImperativeSingular προσνώμᾱ προσνωμᾱ́τω
Dual προσνωμᾶτον προσνωμᾱ́των
Plural προσνωμᾶτε προσνωμώντων, προσνωμᾱ́τωσαν
Infinitive προσνωμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσνωμων προσνωμωντος προσνωμωσα προσνωμωσης προσνωμων προσνωμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσνωμῶμαι προσνωμᾷ προσνωμᾶται
Dual προσνωμᾶσθον προσνωμᾶσθον
Plural προσνωμώμεθα προσνωμᾶσθε προσνωμῶνται
SubjunctiveSingular προσνωμῶμαι προσνωμῇ προσνωμῆται
Dual προσνωμῆσθον προσνωμῆσθον
Plural προσνωμώμεθα προσνωμῆσθε προσνωμῶνται
OptativeSingular προσνωμῴμην προσνωμῷο προσνωμῷτο
Dual προσνωμῷσθον προσνωμῴσθην
Plural προσνωμῴμεθα προσνωμῷσθε προσνωμῷντο
ImperativeSingular προσνωμῶ προσνωμᾱ́σθω
Dual προσνωμᾶσθον προσνωμᾱ́σθων
Plural προσνωμᾶσθε προσνωμᾱ́σθων, προσνωμᾱ́σθωσαν
Infinitive προσνωμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσνωμωμενος προσνωμωμενου προσνωμωμενη προσνωμωμενης προσνωμωμενον προσνωμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσνωμήσω προσνωμήσεις προσνωμήσει
Dual προσνωμήσετον προσνωμήσετον
Plural προσνωμήσομεν προσνωμήσετε προσνωμήσουσιν*
OptativeSingular προσνωμήσοιμι προσνωμήσοις προσνωμήσοι
Dual προσνωμήσοιτον προσνωμησοίτην
Plural προσνωμήσοιμεν προσνωμήσοιτε προσνωμήσοιεν
Infinitive προσνωμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσνωμησων προσνωμησοντος προσνωμησουσα προσνωμησουσης προσνωμησον προσνωμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσνωμήσομαι προσνωμήσει, προσνωμήσῃ προσνωμήσεται
Dual προσνωμήσεσθον προσνωμήσεσθον
Plural προσνωμησόμεθα προσνωμήσεσθε προσνωμήσονται
OptativeSingular προσνωμησοίμην προσνωμήσοιο προσνωμήσοιτο
Dual προσνωμήσοισθον προσνωμησοίσθην
Plural προσνωμησοίμεθα προσνωμήσοισθε προσνωμήσοιντο
Infinitive προσνωμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσνωμησομενος προσνωμησομενου προσνωμησομενη προσνωμησομενης προσνωμησομενον προσνωμησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσενώμων προσενώμᾱς προσενώμᾱν*
Dual προσενωμᾶτον προσενωμᾱ́την
Plural προσενωμῶμεν προσενωμᾶτε προσενώμων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσενωμώμην προσενωμῶ προσενωμᾶτο
Dual προσενωμᾶσθον προσενωμᾱ́σθην
Plural προσενωμώμεθα προσενωμᾶσθε προσενωμῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION