Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσκατηγορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσκατηγορέω προσκατηγορήσω

Structure: προσκατηγορέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to accuse besides, to accuse, also

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατηγόρω προσκατηγόρεις προσκατηγόρει
Dual προσκατηγόρειτον προσκατηγόρειτον
Plural προσκατηγόρουμεν προσκατηγόρειτε προσκατηγόρουσιν*
SubjunctiveSingular προσκατηγόρω προσκατηγόρῃς προσκατηγόρῃ
Dual προσκατηγόρητον προσκατηγόρητον
Plural προσκατηγόρωμεν προσκατηγόρητε προσκατηγόρωσιν*
OptativeSingular προσκατηγόροιμι προσκατηγόροις προσκατηγόροι
Dual προσκατηγόροιτον προσκατηγοροίτην
Plural προσκατηγόροιμεν προσκατηγόροιτε προσκατηγόροιεν
ImperativeSingular προσκατηγο͂ρει προσκατηγορεῖτω
Dual προσκατηγόρειτον προσκατηγορεῖτων
Plural προσκατηγόρειτε προσκατηγοροῦντων, προσκατηγορεῖτωσαν
Infinitive προσκατηγόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκατηγορων προσκατηγορουντος προσκατηγορουσα προσκατηγορουσης προσκατηγορουν προσκατηγορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατηγόρουμαι προσκατηγόρει, προσκατηγόρῃ προσκατηγόρειται
Dual προσκατηγόρεισθον προσκατηγόρεισθον
Plural προσκατηγοροῦμεθα προσκατηγόρεισθε προσκατηγόρουνται
SubjunctiveSingular προσκατηγόρωμαι προσκατηγόρῃ προσκατηγόρηται
Dual προσκατηγόρησθον προσκατηγόρησθον
Plural προσκατηγορώμεθα προσκατηγόρησθε προσκατηγόρωνται
OptativeSingular προσκατηγοροίμην προσκατηγόροιο προσκατηγόροιτο
Dual προσκατηγόροισθον προσκατηγοροίσθην
Plural προσκατηγοροίμεθα προσκατηγόροισθε προσκατηγόροιντο
ImperativeSingular προσκατηγόρου προσκατηγορεῖσθω
Dual προσκατηγόρεισθον προσκατηγορεῖσθων
Plural προσκατηγόρεισθε προσκατηγορεῖσθων, προσκατηγορεῖσθωσαν
Infinitive προσκατηγόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκατηγορουμενος προσκατηγορουμενου προσκατηγορουμενη προσκατηγορουμενης προσκατηγορουμενον προσκατηγορουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατηγορήσω προσκατηγορήσεις προσκατηγορήσει
Dual προσκατηγορήσετον προσκατηγορήσετον
Plural προσκατηγορήσομεν προσκατηγορήσετε προσκατηγορήσουσιν*
OptativeSingular προσκατηγορήσοιμι προσκατηγορήσοις προσκατηγορήσοι
Dual προσκατηγορήσοιτον προσκατηγορησοίτην
Plural προσκατηγορήσοιμεν προσκατηγορήσοιτε προσκατηγορήσοιεν
Infinitive προσκατηγορήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκατηγορησων προσκατηγορησοντος προσκατηγορησουσα προσκατηγορησουσης προσκατηγορησον προσκατηγορησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσκατηγορήσομαι προσκατηγορήσει, προσκατηγορήσῃ προσκατηγορήσεται
Dual προσκατηγορήσεσθον προσκατηγορήσεσθον
Plural προσκατηγορησόμεθα προσκατηγορήσεσθε προσκατηγορήσονται
OptativeSingular προσκατηγορησοίμην προσκατηγορήσοιο προσκατηγορήσοιτο
Dual προσκατηγορήσοισθον προσκατηγορησοίσθην
Plural προσκατηγορησοίμεθα προσκατηγορήσοισθε προσκατηγορήσοιντο
Infinitive προσκατηγορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσκατηγορησομενος προσκατηγορησομενου προσκατηγορησομενη προσκατηγορησομενης προσκατηγορησομενον προσκατηγορησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπροσκατηγο͂ρουν ἐπροσκατηγο͂ρεις ἐπροσκατηγο͂ρειν*
Dual ἐπροσκατηγόρειτον ἐπροσκατηγορεῖτην
Plural ἐπροσκατηγόρουμεν ἐπροσκατηγόρειτε ἐπροσκατηγο͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπροσκατηγοροῦμην ἐπροσκατηγόρου ἐπροσκατηγόρειτο
Dual ἐπροσκατηγόρεισθον ἐπροσκατηγορεῖσθην
Plural ἐπροσκατηγοροῦμεθα ἐπροσκατηγόρεισθε ἐπροσκατηγόρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to accuse besides

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION