Ancient Greek-English Dictionary Language

προπολεμέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προπολεμέω προπολεμήσω

Structure: προ (Prefix) + πολεμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make war for or in defence of, the guards or defenders of a country, the body intended to act as guards

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπολεμῶ προπολεμεῖς προπολεμεῖ
Dual προπολεμεῖτον προπολεμεῖτον
Plural προπολεμοῦμεν προπολεμεῖτε προπολεμοῦσιν*
SubjunctiveSingular προπολεμῶ προπολεμῇς προπολεμῇ
Dual προπολεμῆτον προπολεμῆτον
Plural προπολεμῶμεν προπολεμῆτε προπολεμῶσιν*
OptativeSingular προπολεμοῖμι προπολεμοῖς προπολεμοῖ
Dual προπολεμοῖτον προπολεμοίτην
Plural προπολεμοῖμεν προπολεμοῖτε προπολεμοῖεν
ImperativeSingular προπολέμει προπολεμείτω
Dual προπολεμεῖτον προπολεμείτων
Plural προπολεμεῖτε προπολεμούντων, προπολεμείτωσαν
Infinitive προπολεμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προπολεμων προπολεμουντος προπολεμουσα προπολεμουσης προπολεμουν προπολεμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπολεμοῦμαι προπολεμεῖ, προπολεμῇ προπολεμεῖται
Dual προπολεμεῖσθον προπολεμεῖσθον
Plural προπολεμούμεθα προπολεμεῖσθε προπολεμοῦνται
SubjunctiveSingular προπολεμῶμαι προπολεμῇ προπολεμῆται
Dual προπολεμῆσθον προπολεμῆσθον
Plural προπολεμώμεθα προπολεμῆσθε προπολεμῶνται
OptativeSingular προπολεμοίμην προπολεμοῖο προπολεμοῖτο
Dual προπολεμοῖσθον προπολεμοίσθην
Plural προπολεμοίμεθα προπολεμοῖσθε προπολεμοῖντο
ImperativeSingular προπολεμοῦ προπολεμείσθω
Dual προπολεμεῖσθον προπολεμείσθων
Plural προπολεμεῖσθε προπολεμείσθων, προπολεμείσθωσαν
Infinitive προπολεμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προπολεμουμενος προπολεμουμενου προπολεμουμενη προπολεμουμενης προπολεμουμενον προπολεμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπολεμήσω προπολεμήσεις προπολεμήσει
Dual προπολεμήσετον προπολεμήσετον
Plural προπολεμήσομεν προπολεμήσετε προπολεμήσουσιν*
OptativeSingular προπολεμήσοιμι προπολεμήσοις προπολεμήσοι
Dual προπολεμήσοιτον προπολεμησοίτην
Plural προπολεμήσοιμεν προπολεμήσοιτε προπολεμήσοιεν
Infinitive προπολεμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προπολεμησων προπολεμησοντος προπολεμησουσα προπολεμησουσης προπολεμησον προπολεμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπολεμήσομαι προπολεμήσει, προπολεμήσῃ προπολεμήσεται
Dual προπολεμήσεσθον προπολεμήσεσθον
Plural προπολεμησόμεθα προπολεμήσεσθε προπολεμήσονται
OptativeSingular προπολεμησοίμην προπολεμήσοιο προπολεμήσοιτο
Dual προπολεμήσοισθον προπολεμησοίσθην
Plural προπολεμησοίμεθα προπολεμήσοισθε προπολεμήσοιντο
Infinitive προπολεμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προπολεμησομενος προπολεμησομενου προπολεμησομενη προπολεμησομενης προπολεμησομενον προπολεμησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πῶσ γὰρ ἂν οὗτοι λέγοιντο προορᾶσθαί τι τῇ διανοίᾳ τῶν χρησίμων ἢ δυνατῶν, οἵ τινεσ ὑπολαμβάνουσι τηλικαύτην πόλιν καὶ τοσούτων πραγμάτων κυρίαν ἤδη ἐπίφθονόν τε καὶ λυπηρὰν τοῖσ περιοίκοισ γιγνομένην, ἢ δίχα τοῦ δημοτικοῦ δυνήσεσθαι κατέχειν τε καὶ σώζειν τὰ ἔθνη ῥᾳδίωσ, ἢ ἕτερον ἐπάξεσθαι δῆμον ἀντὶ τοῦ πονηροτέρου κρείττονα, ὃσ αὐτοῖσ προπολεμήσει τε τῆσ ἀρχῆσ καὶ κατὰ πολλὴν ἡσυχίαν συμπολιτεύσεται, παρέχων καὶ ἐν εἰρήνῃ καὶ κατὰ πολέμουσ ἑαυτὸν μέτριον; (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 49 8:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION