Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προκαθίημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προκαθίημι προκαθιήσω

Structure: προ (Prefix) + καθίε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to let down beforehand, to plunge, to put, forward

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαθῖημι προκαθῖης προκαθῖησιν*
Dual προκαθίετον προκαθίετον
Plural προκαθίεμεν προκαθίετε προκαθιέᾱσιν*
SubjunctiveSingular προκαθίω προκαθίῃς προκαθίῃ
Dual προκαθίητον προκαθίητον
Plural προκαθίωμεν προκαθίητε προκαθίωσιν*
OptativeSingular προκαθιεῖην προκαθιεῖης προκαθιεῖη
Dual προκαθιεῖητον προκαθιείητην
Plural προκαθιεῖημεν προκαθιεῖητε προκαθιεῖησαν
ImperativeSingular προκαθῖει προκαθιέτω
Dual προκαθίετον προκαθιέτων
Plural προκαθίετε προκαθιέντων
Infinitive προκαθιέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαθιεις προκαθιεντος προκαθιεισα προκαθιεισης προκαθιεν προκαθιεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαθίεμαι προκαθίεσαι προκαθίεται
Dual προκαθίεσθον προκαθίεσθον
Plural προκαθιέμεθα προκαθίεσθε προκαθίενται
SubjunctiveSingular προκαθίωμαι προκαθίῃ προκαθίηται
Dual προκαθίησθον προκαθίησθον
Plural προκαθιώμεθα προκαθίησθε προκαθίωνται
OptativeSingular προκαθιεῖμην προκαθίειο προκαθίειτο
Dual προκαθίεισθον προκαθιεῖσθην
Plural προκαθιεῖμεθα προκαθίεισθε προκαθίειντο
ImperativeSingular προκαθίεσο προκαθιέσθω
Dual προκαθίεσθον προκαθιέσθων
Plural προκαθίεσθε προκαθιέσθων
Infinitive προκαθίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαθιεμενος προκαθιεμενου προκαθιεμενη προκαθιεμενης προκαθιεμενον προκαθιεμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαθιήσω προκαθιήσεις προκαθιήσει
Dual προκαθιήσετον προκαθιήσετον
Plural προκαθιήσομεν προκαθιήσετε προκαθιήσουσιν*
OptativeSingular προκαθιησίημι προκαθιησίης προκαθιησίη
Dual προκαθιησίητον προκαθιησιήτην
Plural προκαθιησίημεν προκαθιησίητε προκαθιησίησαν
Infinitive προκαθιήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαθιησων προκαθιησοντος προκαθιησουσα προκαθιησουσης προκαθιησον προκαθιησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προκαθιήσομαι προκαθιήσει, προκαθιήσῃ προκαθιήσεται
Dual προκαθιήσεσθον προκαθιήσεσθον
Plural προκαθιησόμεθα προκαθιήσεσθε προκαθιήσονται
OptativeSingular προκαθιησοίμην προκαθιήσοιο προκαθιήσοιτο
Dual προκαθιήσοισθον προκαθιησοίσθην
Plural προκαθιησοίμεθα προκαθιήσοισθε προκαθιήσοιντο
Infinitive προκαθιήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προκαθιησομενος προκαθιησομενου προκαθιησομενη προκαθιησομενης προκαθιησομενον προκαθιησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεκαθῖην προεκαθῖης προεκαθῖην*
Dual προεκαθίετον προεκαθιέτην
Plural προεκαθίεμεν προεκαθίετε προεκαθίεσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεκαθιέμην προεκαθίου, προεκαθίεσο προεκαθίετο
Dual προεκαθίεσθον προεκαθιέσθην
Plural προεκαθιέμεθα προεκαθίεσθε προεκαθίεντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔκουν οὔτ’ Ὀλυνθίοισ προεῖπεν ἃ ἐβούλετο, πρὶν ὥσπερ τι νόσημα αὐτῶν καὶ δὴ τῶν σωμάτων ἥπτετο, εἴσ τε Φωκέασ παριὼν τὴν τοῦ φίλοσ αὐτοῖσ ἔρχεσθαι δόξαν προκαθίει. (Aristides, Aelius, Orationes, 5:12)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION