Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προεπιπλήσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προεπιπλήσσω

Structure: προ (Prefix) + ἐπιπλήσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be the first to blame

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεπιπλήσσω προεπιπλήσσεις προεπιπλήσσει
Dual προεπιπλήσσετον προεπιπλήσσετον
Plural προεπιπλήσσομεν προεπιπλήσσετε προεπιπλήσσουσιν*
SubjunctiveSingular προεπιπλήσσω προεπιπλήσσῃς προεπιπλήσσῃ
Dual προεπιπλήσσητον προεπιπλήσσητον
Plural προεπιπλήσσωμεν προεπιπλήσσητε προεπιπλήσσωσιν*
OptativeSingular προεπιπλήσσοιμι προεπιπλήσσοις προεπιπλήσσοι
Dual προεπιπλήσσοιτον προεπιπλησσοίτην
Plural προεπιπλήσσοιμεν προεπιπλήσσοιτε προεπιπλήσσοιεν
ImperativeSingular προεπίπλησσε προεπιπλησσέτω
Dual προεπιπλήσσετον προεπιπλησσέτων
Plural προεπιπλήσσετε προεπιπλησσόντων, προεπιπλησσέτωσαν
Infinitive προεπιπλήσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προεπιπλησσων προεπιπλησσοντος προεπιπλησσουσα προεπιπλησσουσης προεπιπλησσον προεπιπλησσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προεπιπλήσσομαι προεπιπλήσσει, προεπιπλήσσῃ προεπιπλήσσεται
Dual προεπιπλήσσεσθον προεπιπλήσσεσθον
Plural προεπιπλησσόμεθα προεπιπλήσσεσθε προεπιπλήσσονται
SubjunctiveSingular προεπιπλήσσωμαι προεπιπλήσσῃ προεπιπλήσσηται
Dual προεπιπλήσσησθον προεπιπλήσσησθον
Plural προεπιπλησσώμεθα προεπιπλήσσησθε προεπιπλήσσωνται
OptativeSingular προεπιπλησσοίμην προεπιπλήσσοιο προεπιπλήσσοιτο
Dual προεπιπλήσσοισθον προεπιπλησσοίσθην
Plural προεπιπλησσοίμεθα προεπιπλήσσοισθε προεπιπλήσσοιντο
ImperativeSingular προεπιπλήσσου προεπιπλησσέσθω
Dual προεπιπλήσσεσθον προεπιπλησσέσθων
Plural προεπιπλήσσεσθε προεπιπλησσέσθων, προεπιπλησσέσθωσαν
Infinitive προεπιπλήσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προεπιπλησσομενος προεπιπλησσομενου προεπιπλησσομενη προεπιπλησσομενης προεπιπλησσομενον προεπιπλησσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προήπιπλησσον προήπιπλησσες προήπιπλησσεν*
Dual προηπῖπλησσετον προηπίπλησσετην
Plural προηπῖπλησσομεν προηπῖπλησσετε προήπιπλησσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προηπίπλησσομην προηπῖπλησσου προηπῖπλησσετο
Dual προηπῖπλησσεσθον προηπίπλησσεσθην
Plural προηπίπλησσομεθα προηπῖπλησσεσθε προηπῖπλησσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be the first to blame

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION