Ancient Greek-English Dictionary Language

προαναρπάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προαναρπάζω προαναρπάξω

Structure: προ (Prefix) + ἀναρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to carry off or arrest beforehand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαναρπάζω προαναρπάζεις προαναρπάζει
Dual προαναρπάζετον προαναρπάζετον
Plural προαναρπάζομεν προαναρπάζετε προαναρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular προαναρπάζω προαναρπάζῃς προαναρπάζῃ
Dual προαναρπάζητον προαναρπάζητον
Plural προαναρπάζωμεν προαναρπάζητε προαναρπάζωσιν*
OptativeSingular προαναρπάζοιμι προαναρπάζοις προαναρπάζοι
Dual προαναρπάζοιτον προαναρπαζοίτην
Plural προαναρπάζοιμεν προαναρπάζοιτε προαναρπάζοιεν
ImperativeSingular προανάρπαζε προαναρπαζέτω
Dual προαναρπάζετον προαναρπαζέτων
Plural προαναρπάζετε προαναρπαζόντων, προαναρπαζέτωσαν
Infinitive προαναρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαναρπαζων προαναρπαζοντος προαναρπαζουσα προαναρπαζουσης προαναρπαζον προαναρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαναρπάζομαι προαναρπάζει, προαναρπάζῃ προαναρπάζεται
Dual προαναρπάζεσθον προαναρπάζεσθον
Plural προαναρπαζόμεθα προαναρπάζεσθε προαναρπάζονται
SubjunctiveSingular προαναρπάζωμαι προαναρπάζῃ προαναρπάζηται
Dual προαναρπάζησθον προαναρπάζησθον
Plural προαναρπαζώμεθα προαναρπάζησθε προαναρπάζωνται
OptativeSingular προαναρπαζοίμην προαναρπάζοιο προαναρπάζοιτο
Dual προαναρπάζοισθον προαναρπαζοίσθην
Plural προαναρπαζοίμεθα προαναρπάζοισθε προαναρπάζοιντο
ImperativeSingular προαναρπάζου προαναρπαζέσθω
Dual προαναρπάζεσθον προαναρπαζέσθων
Plural προαναρπάζεσθε προαναρπαζέσθων, προαναρπαζέσθωσαν
Infinitive προαναρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαναρπαζομενος προαναρπαζομενου προαναρπαζομενη προαναρπαζομενης προαναρπαζομενον προαναρπαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαναρπάξω προαναρπάξεις προαναρπάξει
Dual προαναρπάξετον προαναρπάξετον
Plural προαναρπάξομεν προαναρπάξετε προαναρπάξουσιν*
OptativeSingular προαναρπάξοιμι προαναρπάξοις προαναρπάξοι
Dual προαναρπάξοιτον προαναρπαξοίτην
Plural προαναρπάξοιμεν προαναρπάξοιτε προαναρπάξοιεν
Infinitive προαναρπάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προαναρπαξων προαναρπαξοντος προαναρπαξουσα προαναρπαξουσης προαναρπαξον προαναρπαξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προαναρπάξομαι προαναρπάξει, προαναρπάξῃ προαναρπάξεται
Dual προαναρπάξεσθον προαναρπάξεσθον
Plural προαναρπαξόμεθα προαναρπάξεσθε προαναρπάξονται
OptativeSingular προαναρπαξοίμην προαναρπάξοιο προαναρπάξοιτο
Dual προαναρπάξοισθον προαναρπαξοίσθην
Plural προαναρπαξοίμεθα προαναρπάξοισθε προαναρπάξοιντο
Infinitive προαναρπάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προαναρπαξομενος προαναρπαξομενου προαναρπαξομενη προαναρπαξομενης προαναρπαξομενον προαναρπαξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δόντα λόγον καὶ ὑποσχόντα κρίσιν περὶ ὧν ἄν τισ ἐγκαλῇ, τότ’ ἀμύνεσθαι τοὺσ ἀδίκωσ ἐφ’ αὑτὸν ἐλθόντασ χρή, καὶ τότ’, ἂν ἀδικοῦντασ ὁρᾷ τισ, οὐ προαναρπάζειν, οὐδ’ ἐπάγοντ’ αἰτίασ ψευδεῖσ ἄκριτον ζητεῖν ἀποφεύγειν, οὐδ’ ἐπὶ τῷ διδόναι δίκην ἀσχάλλειν, ἀλλὰ μὴ ποιεῖν ἐξ ἀρχῆσ ἀσελγὲσ μηδέν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 166:1)

Synonyms

  1. to carry off or arrest beforehand

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION