Ancient Greek-English Dictionary Language

πρημαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πρημαίνω

Structure: πρημαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: prh/qw

Sense

  1. to blow hard

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρημαίνω πρημαίνεις πρημαίνει
Dual πρημαίνετον πρημαίνετον
Plural πρημαίνομεν πρημαίνετε πρημαίνουσιν*
SubjunctiveSingular πρημαίνω πρημαίνῃς πρημαίνῃ
Dual πρημαίνητον πρημαίνητον
Plural πρημαίνωμεν πρημαίνητε πρημαίνωσιν*
OptativeSingular πρημαίνοιμι πρημαίνοις πρημαίνοι
Dual πρημαίνοιτον πρημαινοίτην
Plural πρημαίνοιμεν πρημαίνοιτε πρημαίνοιεν
ImperativeSingular πρήμαινε πρημαινέτω
Dual πρημαίνετον πρημαινέτων
Plural πρημαίνετε πρημαινόντων, πρημαινέτωσαν
Infinitive πρημαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρημαινων πρημαινοντος πρημαινουσα πρημαινουσης πρημαινον πρημαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρημαίνομαι πρημαίνει, πρημαίνῃ πρημαίνεται
Dual πρημαίνεσθον πρημαίνεσθον
Plural πρημαινόμεθα πρημαίνεσθε πρημαίνονται
SubjunctiveSingular πρημαίνωμαι πρημαίνῃ πρημαίνηται
Dual πρημαίνησθον πρημαίνησθον
Plural πρημαινώμεθα πρημαίνησθε πρημαίνωνται
OptativeSingular πρημαινοίμην πρημαίνοιο πρημαίνοιτο
Dual πρημαίνοισθον πρημαινοίσθην
Plural πρημαινοίμεθα πρημαίνοισθε πρημαίνοιντο
ImperativeSingular πρημαίνου πρημαινέσθω
Dual πρημαίνεσθον πρημαινέσθων
Plural πρημαίνεσθε πρημαινέσθων, πρημαινέσθωσαν
Infinitive πρημαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρημαινομενος πρημαινομενου πρημαινομενη πρημαινομενης πρημαινομενον πρημαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to blow hard

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION