Ancient Greek-English Dictionary Language

πολιορκέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πολιορκέω

Structure: πολιορκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hem in a city, blockade, beleaguer, besiege, to be besieged, in a state of siege, to be dammed back
  2. to be besieged, pestered

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολιόρκω πολιόρκεις πολιόρκει
Dual πολιόρκειτον πολιόρκειτον
Plural πολιόρκουμεν πολιόρκειτε πολιόρκουσιν*
SubjunctiveSingular πολιόρκω πολιόρκῃς πολιόρκῃ
Dual πολιόρκητον πολιόρκητον
Plural πολιόρκωμεν πολιόρκητε πολιόρκωσιν*
OptativeSingular πολιόρκοιμι πολιόρκοις πολιόρκοι
Dual πολιόρκοιτον πολιορκοίτην
Plural πολιόρκοιμεν πολιόρκοιτε πολιόρκοιεν
ImperativeSingular πολιο͂ρκει πολιορκεῖτω
Dual πολιόρκειτον πολιορκεῖτων
Plural πολιόρκειτε πολιορκοῦντων, πολιορκεῖτωσαν
Infinitive πολιόρκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πολιορκων πολιορκουντος πολιορκουσα πολιορκουσης πολιορκουν πολιορκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολιόρκουμαι πολιόρκει, πολιόρκῃ πολιόρκειται
Dual πολιόρκεισθον πολιόρκεισθον
Plural πολιορκοῦμεθα πολιόρκεισθε πολιόρκουνται
SubjunctiveSingular πολιόρκωμαι πολιόρκῃ πολιόρκηται
Dual πολιόρκησθον πολιόρκησθον
Plural πολιορκώμεθα πολιόρκησθε πολιόρκωνται
OptativeSingular πολιορκοίμην πολιόρκοιο πολιόρκοιτο
Dual πολιόρκοισθον πολιορκοίσθην
Plural πολιορκοίμεθα πολιόρκοισθε πολιόρκοιντο
ImperativeSingular πολιόρκου πολιορκεῖσθω
Dual πολιόρκεισθον πολιορκεῖσθων
Plural πολιόρκεισθε πολιορκεῖσθων, πολιορκεῖσθωσαν
Infinitive πολιόρκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πολιορκουμενος πολιορκουμενου πολιορκουμενη πολιορκουμενης πολιορκουμενον πολιορκουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπαράμενοι δὲ τείχη μεγάλα καὶ καρτερά καὶ τὴν πόλιν ὅπλων καὶ βελῶν καὶ σίτου καὶ παρασκευῆσ ἁπάσησ ἐμπλήσαντεσ, ἀδεῶσ ὑπέμενον τὴν πολιορκίαν, μακρὰν μὲν οὖσαν, οὐχ ἧττον δὲ τοῖσ πολιορκοῦσιν ἐργώδη καὶ χαλεπὴν γενομένην. (Plutarch, Camillus, chapter 2 4:2)
  • ἐβούλετο τὸν Εὐμενῆ φίλον ἔχειν καὶ συνεργὸν ἐπὶ τὰσ πράξεισ, διὸ πέμψασ Ιἑρώνυμον ἐσπένδετο τῷ Εὐμενεῖ, προτείνασ ὁρ́κον, ὃν ὁ Εὐμενὴσ διορθώσασ ἐπέτρεψεν ἐπικρῖναι τοῖσ πολιορκοῦσιν αὐτὸν Μακεδόσι, πότεροσ εἰή δικαιότεροσ. (Plutarch, chapter 12 1:2)
  • καὶ οἱ ἀμφὶ Σπιταμένην δὲ ἀπηγγέλθησαν ὅτι τοὺσ ἐν Μαρακάνδοισ καταλειφθέντασ ἐν τῇ ἄκρᾳ πολιορκοῦσιν. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 3 6:2)
  • ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν Ἀμίλχαρ μὲν ἄφνω ταῖσ Ῥωμαίων να υσὶν ἐπιπλεύσασ μίαν ἔλαβε τριήρη καὶ φορτίδασ ἕξ, Ἄννων δ’ ἐπιθέμενοσ τοῖσ πολιορκοῦσιν Ἰτύκην ἀπεκρούσθη. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 4:15)
  • καὶ πανηγυρίζουσιν ὑπὸ τῶν κερδῶν, οὐ πολιορκοῦσιν ἐοίκατε· (Appian, The Foreign Wars, chapter 17 5:5)

Synonyms

  1. to be besieged

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION