Hellas Alive Dictionary - πολιορκεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

πολιορκέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πολιορκέω

Structure: πολιορκέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: poli/s, ei)/rgw, e(/rkos

Sense

to hem in a city, blockade, beleaguer, besiege, to be besieged, in a state of siege, to be dammed back
to be besieged, pestered

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	πολιόρκω	πολιόρκεις	πολιόρκει
	Dual		πολιόρκειτον	πολιόρκειτον
	Plural	πολιόρκουμεν	πολιόρκειτε	πολιόρκουσιν*
Subjunctive	Singular	πολιόρκω	πολιόρκῃς	πολιόρκῃ
	Dual		πολιόρκητον	πολιόρκητον
	Plural	πολιόρκωμεν	πολιόρκητε	πολιόρκωσιν*
Optative	Singular	πολιόρκοιμι	πολιόρκοις	πολιόρκοι
	Dual		πολιόρκοιτον	πολιορκοίτην
	Plural	πολιόρκοιμεν	πολιόρκοιτε	πολιόρκοιεν
Imperative	Singular		πολιο͂ρκει	πολιορκεῖτω
	Dual		πολιόρκειτον	πολιορκεῖτων
	Plural		πολιόρκειτε	πολιορκοῦντων, πολιορκεῖτωσαν
Infinitive		πολιόρκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		πολιορκων πολιορκουντος	πολιορκουσα πολιορκουσης	πολιορκουν πολιορκουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	πολιόρκουμαι	πολιόρκει, πολιόρκῃ	πολιόρκειται
	Dual		πολιόρκεισθον	πολιόρκεισθον
	Plural	πολιορκοῦμεθα	πολιόρκεισθε	πολιόρκουνται
Subjunctive	Singular	πολιόρκωμαι	πολιόρκῃ	πολιόρκηται
	Dual		πολιόρκησθον	πολιόρκησθον
	Plural	πολιορκώμεθα	πολιόρκησθε	πολιόρκωνται
Optative	Singular	πολιορκοίμην	πολιόρκοιο	πολιόρκοιτο
	Dual		πολιόρκοισθον	πολιορκοίσθην
	Plural	πολιορκοίμεθα	πολιόρκοισθε	πολιόρκοιντο
Imperative	Singular		πολιόρκου	πολιορκεῖσθω
	Dual		πολιόρκεισθον	πολιορκεῖσθων
	Plural		πολιόρκεισθε	πολιορκεῖσθων, πολιορκεῖσθωσαν
Infinitive		πολιόρκεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		πολιορκουμενος πολιορκουμενου	πολιορκουμενη πολιορκουμενης	πολιορκουμενον πολιορκουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπολιο͂ρκουν	ἐπολιο͂ρκεις	ἐπολιο͂ρκειν*
	Dual		ἐπολιόρκειτον	ἐπολιορκεῖτην
	Plural	ἐπολιόρκουμεν	ἐπολιόρκειτε	ἐπολιο͂ρκουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐπολιορκοῦμην	ἐπολιόρκου	ἐπολιόρκειτο
	Dual		ἐπολιόρκεισθον	ἐπολιορκεῖσθην
	Plural	ἐπολιορκοῦμεθα	ἐπολιόρκεισθε	ἐπολιόρκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

οὐ καταλιπόντεσ τὴν χώραν ὥσπερ Δεωκράτησ ᾤχοντο οὐδ’ ἔκδοτον τὴν θρεψαμένην καὶ τὰ ἱερὰ τοῖσ πολεμίοισ παρέδοσαν, ἀλλ’ ὀλίγοι ὄντεσ κατακλῃσθέντεσ ἐπολιορκοῦντο καὶ διεκαρτέρουν εἰσ τὴν πατρίδα. (Lycurgus, Speeches, 115:4)
ἐπειδὴ δ’ οἱ τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντεσ χιλίαρχοι στρατοπεδευσάμενοι Περὶ τὸ Μάρκιον ὄροσ ὑπὸ τῶν Λατίνων ἐπολιορκοῦντο καὶ κινδυνεύοντεσ ἀποβαλεῖν τὸ στρατόπεδον εἰσ Ῥώμην ἔπεμψαν ἀποδείκνυται τὸ τρίτον Κάμιλλοσ δικτάτωρ· (Plutarch, Camillus, chapter 33 1:2)
οὐ γὰρ εἶπεν, ἐπειδὴ κακῶσ μὲν ἔσχον τὰ τῶν βαρβάρων πράγματα, τοσοῦτοσ δὲ ὁ θόρυβοσ καὶ ταραχή, μάχασ δὲ τοσαύτασ ἥττηντο, τὸ τελευταῖον κατακλεισθέντεσ ἐπολιορκοῦντο, οὐδὲν τοιοῦτο, αὐτὸ δὲ μόνον ἐξήνεγκε νομίσασ, καὶ οὐχὶ ἅμα μὲν παροξυνθεὶσ τοῖσ συμβεβηκόσιν, ἅμα δὲ ἡγούμενοσ, ἀλλὰ νομίσασ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 13 26:3)
ἐπεὶ δ’ ἀπειρήκεσαν οἱ Πλαταιεῖσ καὶ ἐνδεεῖσ ἦσαν ἁπάντων καὶ ἠποροῦντο τῆσ σωτηρίασ, διακληρωσάμενοι πρὸσ σφᾶσ αὐτοὺσ οἱ μὲν ὑπομείναντεσ ἐπολιορκοῦντο, οἱ δὲ τηρήσαντεσ νύκτα καὶ ὕδωρ καὶ ἄνεμον πολύν, ἐξελθόντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ ὑπερβάντεσ τὸ περιτείχισμα τῶν πολεμίων λαθόντεσ τὴν στρατιάν, ἀποσφάξαντεσ τοὺσ φύλακασ διασῴζονται δεῦρο, δεινῶσ διακείμενοι καὶ ἀπροσδοκήτωσ· (Demosthenes, Speeches 51-61, 150:1)
καὶ μάχησ γενομένησ νικηθέντεσ ἐπολιορκοῦντο. (Plutarch, Pompey, chapter 28 1:2)

Synonyms

to be besieged
- ἀμφιμάχομαι (to besiege)
- πρόσημαι (to besiege)

Derived

διαπολιορκέω (to besiege continually, to blockade)
ἐκπολιορκέω (to force a besieged town to surrender, to be forced to surrender)
συμπολιορκέω (to join in besieging, to besiege jointly)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

πολιορκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be besieged

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

πολιορκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be besieged

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어