Ancient Greek-English Dictionary Language

πιστόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πιστόω

Structure: πιστό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pisto/s

Sense

  1. to make trustworthy, to bind, by oaths
  2. to be made trustworthy, give a pledge or warrant, to bind oneself
  3. to feel trust or confidence, to trust, to be persuaded, feeling confidence
  4. to give mutual pledges of fidelity, exchange troth, to secure, good faith
  5. to confirm, prove, make good, guarantee

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πίστω πίστοις πίστοι
Dual πίστουτον πίστουτον
Plural πίστουμεν πίστουτε πίστουσιν*
SubjunctiveSingular πίστω πίστοις πίστοι
Dual πίστωτον πίστωτον
Plural πίστωμεν πίστωτε πίστωσιν*
OptativeSingular πίστοιμι πίστοις πίστοι
Dual πίστοιτον πιστοίτην
Plural πίστοιμεν πίστοιτε πίστοιεν
ImperativeSingular πῖστου πιστοῦτω
Dual πίστουτον πιστοῦτων
Plural πίστουτε πιστοῦντων, πιστοῦτωσαν
Infinitive πίστουν
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστων πιστουντος πιστουσα πιστουσης πιστουν πιστουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πίστουμαι πίστοι πίστουται
Dual πίστουσθον πίστουσθον
Plural πιστοῦμεθα πίστουσθε πίστουνται
SubjunctiveSingular πίστωμαι πίστοι πίστωται
Dual πίστωσθον πίστωσθον
Plural πιστώμεθα πίστωσθε πίστωνται
OptativeSingular πιστοίμην πίστοιο πίστοιτο
Dual πίστοισθον πιστοίσθην
Plural πιστοίμεθα πίστοισθε πίστοιντο
ImperativeSingular πίστου πιστοῦσθω
Dual πίστουσθον πιστοῦσθων
Plural πίστουσθε πιστοῦσθων, πιστοῦσθωσαν
Infinitive πίστουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πιστουμενος πιστουμενου πιστουμενη πιστουμενης πιστουμενον πιστουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν δὲ τῷ πιστοῦσθαι τὰ πράγματα τοιοῦτόσ τισ ὁ ἀνήρ ἐστιν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 18 2:2)
  • ἀξιοπιστίασ δὲ καὶ ὅσα μὴ ἔχεισ ἄλλοθεν συστῆσαι, ἐξ ἀκοῆσ ταῦτα πιστοῦσθαι, ἤκουον δ’ ἔγωγε τινῶν ὡσ οὐδὲ τοὺσ λιμένασ καὶ τὰσ ἀγορὰσ ἔτι δώσοιεν αὐτῷ καρποῦσθαι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 12:1)
  • ταῦτα μὲν οὖν ἀμφισβητήσεισ ἔχοντα πολλὰσ καὶ τὸ κινεῖν διὰ μακροτέρων καὶ τὸ πιστοῦσθαι μειρακιώδουσ ἔστι φιλονεικίασ. (Plutarch, Numa, chapter 8 10:2)
  • παιδιὰ καὶ ὄρχησισ ἦν, ἀλλ’ Ἑλλήνων, δέδοικα, μὴ καὶ ὀχληρὸσ εἶναί τισι δόξω, λόγοισ πλείοσι πιστοῦσθαι ὁμολογούμενον πρᾶγμα βουλόμενοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 21:1)
  • θαυμάζω δὲ εἰ κωμῳδίαν μὲν ἔξεστι ποιεῖν, κἂν μὴ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν ἐξῇ, πιστοῦσθαι δὲ οὐκ ἐνῆν τὸν λόγον, εἰ μή τινασ εἶπε κακῶσ ὀνομαστί. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:13)

Synonyms

  1. to make trustworthy

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION