Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πεζεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πεζεύω πεζεύσω

Structure: πεζεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pezo/s

Sense

  1. to go or travel on foot, walk
  2. to go by land, land-forces

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεζεύω πεζεύεις πεζεύει
Dual πεζεύετον πεζεύετον
Plural πεζεύομεν πεζεύετε πεζεύουσιν*
SubjunctiveSingular πεζεύω πεζεύῃς πεζεύῃ
Dual πεζεύητον πεζεύητον
Plural πεζεύωμεν πεζεύητε πεζεύωσιν*
OptativeSingular πεζεύοιμι πεζεύοις πεζεύοι
Dual πεζεύοιτον πεζευοίτην
Plural πεζεύοιμεν πεζεύοιτε πεζεύοιεν
ImperativeSingular πέζευε πεζευέτω
Dual πεζεύετον πεζευέτων
Plural πεζεύετε πεζευόντων, πεζευέτωσαν
Infinitive πεζεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πεζευων πεζευοντος πεζευουσα πεζευουσης πεζευον πεζευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεζεύομαι πεζεύει, πεζεύῃ πεζεύεται
Dual πεζεύεσθον πεζεύεσθον
Plural πεζευόμεθα πεζεύεσθε πεζεύονται
SubjunctiveSingular πεζεύωμαι πεζεύῃ πεζεύηται
Dual πεζεύησθον πεζεύησθον
Plural πεζευώμεθα πεζεύησθε πεζεύωνται
OptativeSingular πεζευοίμην πεζεύοιο πεζεύοιτο
Dual πεζεύοισθον πεζευοίσθην
Plural πεζευοίμεθα πεζεύοισθε πεζεύοιντο
ImperativeSingular πεζεύου πεζευέσθω
Dual πεζεύεσθον πεζευέσθων
Plural πεζεύεσθε πεζευέσθων, πεζευέσθωσαν
Infinitive πεζεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεζευομενος πεζευομενου πεζευομενη πεζευομενης πεζευομενον πεζευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεζεύσω πεζεύσεις πεζεύσει
Dual πεζεύσετον πεζεύσετον
Plural πεζεύσομεν πεζεύσετε πεζεύσουσιν*
OptativeSingular πεζεύσοιμι πεζεύσοις πεζεύσοι
Dual πεζεύσοιτον πεζευσοίτην
Plural πεζεύσοιμεν πεζεύσοιτε πεζεύσοιεν
Infinitive πεζεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πεζευσων πεζευσοντος πεζευσουσα πεζευσουσης πεζευσον πεζευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεζεύσομαι πεζεύσει, πεζεύσῃ πεζεύσεται
Dual πεζεύσεσθον πεζεύσεσθον
Plural πεζευσόμεθα πεζεύσεσθε πεζεύσονται
OptativeSingular πεζευσοίμην πεζεύσοιο πεζεύσοιτο
Dual πεζεύσοισθον πεζευσοίσθην
Plural πεζευσοίμεθα πεζεύσοισθε πεζεύσοιντο
Infinitive πεζεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεζευσομενος πεζευσομενου πεζευσομενη πεζευσομενης πεζευσομενον πεζευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπέζευον ἐπέζευες ἐπέζευεν*
Dual ἐπεζεύετον ἐπεζευέτην
Plural ἐπεζεύομεν ἐπεζεύετε ἐπέζευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεζευόμην ἐπεζεύου ἐπεζεύετο
Dual ἐπεζεύεσθον ἐπεζευέσθην
Plural ἐπεζευόμεθα ἐπεζεύεσθε ἐπεζεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὴν περὶ τῆσ εὐδαιμονίασ ἐπύθετο τοῦ Σωκράτουσ ὁ ἐκεῖνο τὸ ἐρώτημα ἐρωτήσασ, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη, τοῦτο μὲν ἐπίστασαι παντὸσ μᾶλλον, ὅτι τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον ἀνθρώπων ἐκεῖνόσ ἐστιν ἰσχυρότατοσ καὶ μηδὲ τῶν θεῶν αὐτῶν ἥττονα ἔχων δύναμιν, ᾧ γε ἔνεστι καὶ τὰ ἀδύνατα δοκοῦντα ποιῆσαι δυνατά, εἰ βούλοιτο πεζεύεσθαι μὲν τὴν θάλατταν, πλεῖσθαι δὲ τὰ ὄρη, τοὺσ δὲ ποταμοὺσ ἐκλείπειν ὑπὸ ἀνθρώπων πινομένουσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 35:1)
  • ἀλλ’ ἡ ὁδὸσ πεδιὰσ οὖσα καὶ οὐ πολλὴ περὶ ὀκτακοσίουσ σταδίουσ ἐπάγεται μὴ χρήσασθαι τῷ ἀνάπλῳ διὰ τὸ πεζεύεσθαι ῥᾷον· (Strabo, Geography, book 4, chapter 1 27:8)
  • δεχόμενον δ’ ἐπιπολῆσ τὸ κῦμα τοῖσ χειμῶσιν ὥστε μὴ πεζεύεσθαι ῥᾳδίωσ Ἀγρίππασ ἐπεσκεύασεν. (Strabo, Geography, book 5, chapter 4 12:2)
  • ἵν’ οὖν ἀντέχοιεν, οἱ βασιλικοὶ πολιορκούμενοι τῇ τε ἄκρᾳ τῇ λεχθείσῃ φρουρὰν ἐγκατέστησαν τειχίσαντεσ τὸν τόπον, καὶ τὸ στόμα τοῦ κόλπου τὸ μέχρι τῆσ πόλεωσ διέχωσαν, ὥστε πεζεύεσθαι ῥᾳδίωσ καὶ τρόπον τινὰ μίαν εἶναι πόλιν ἐξ ἀμφοῖν· (Strabo, Geography, Book 7, chapter 4 14:6)
  • ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθουσ τῶν πόρων αὔξεσθαι τὰσ λίμνασ συμβαίνει μέχρι τῶν οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ πόλεισ καταπίνεσθαι καὶ χώρασ, ἀνοιχθέντων δὲ τῶν αὐτῶν ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺσ αὐτοὺσ τόπουσ ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰσ αὐτὰσ πόλεισ ποτὲ μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι. (Strabo, Geography, Book 9, chapter 2 30:5)

Synonyms

  1. to go or travel on foot

  2. to go by land

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION