Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πέπνυμαι

-νυμι athematic Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: πέπνυμαι

Structure: πέπνυ (Stem) + μαι (Ending)

Etym.: old epic perf. pass. of pne/w, with pres. sense

Sense

  1. to have breath or soul, to be wise, discreet, prudent, sage, wise, sagacious

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπνυμαι πέπνυσαι πέπνυται
Dual πέπνυσθον πέπνυσθον
Plural πεπνύμεθα πέπνυσθε πέπνυνται
SubjunctiveSingular πεπνύωμαι πεπνύῃ πεπνύηται
Dual πεπνύησθον πεπνύησθον
Plural πεπνυώμεθα πεπνύησθε πεπνύωνται
OptativeSingular πεπνυοίμην πεπνύοιο πεπνύοιτο
Dual πεπνύοισθον πεπνυοίσθην
Plural πεπνυοίμεθα πεπνύοισθε πεπνύοιντο
ImperativeSingular πέπνυσο πεπνύσθω
Dual πέπνυσθον πεπνύσθων
Plural πέπνυσθε πεπνύσθων
Infinitive πέπνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπνυμενος πεπνυμενου πεπνυμενη πεπνυμενης πεπνυμενον πεπνυμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεπνύμην ἐπεπνύου, ἐπέπνυσο ἐπέπνυτο
Dual ἐπέπνυσθον ἐπεπνύσθην
Plural ἐπεπνύμεθα ἐπέπνυσθε ἐπέπνυντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅθεν οὐχ ἥκιστα τὴν ἀρχὴν ὁ περὶ τῆσ θεᾶσ ἔλαβε λόγοσ, ὡσ ἄρα Νομᾶσ ἐκεῖνοσ οὐκ ἀδημονίᾳ τινὶ ψυχῆσ καὶ πλάνῃ τὸν μετὰ ἀνθρώπων ἀπολέλοιπε βίον, ἀλλὰ σεμνοτέρασ γεγευμένοσ ὁμιλίασ καὶ γάμων θείων ἠξιωμένοσ, Ἠγερίᾳ δαίμονι συνὼν ἐρώσῃ καὶ συνδιαιτώμενοσ, εὐδαίμων ἀνήρ καὶ τὰ θεῖα πεπνυμένοσ γέγονεν. (Plutarch, Numa, chapter 4 1:2)
  • ὁ μὲν γὰρ ἐπὶ τὰ χείρω καθ’ αὑτοῦ ψευδόμενοσ μὴ ἀγνοῶν εἴρων, ὁ δ’ ἐπὶ τὰ βελτίω ἀλαζών, ὁ δ’ ὡσ ἔχει, ἀληθὴσ καὶ καθ’ Ὅμηρον πεπνυμένοσ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 132:2)
  • μάλα γὰρ πεπνυμένοσ ἐστὶ καί Ἀντίλοχε, πρόσθεν πεπνυμένε, ποῖον ἔρεξασ; (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 11 31:1)
  • ὦ φίλ’, ἐπεὶ τόσα εἶπεσ ὅσ’ ἂν πεπνυμένοσ ἀνήρ, ἀλλ’ οὐ τοιαῦτα. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 17 6:4)
  • Ἐν μὲν συσσίτοισιν ἀνὴρ πεπνυμένοσ εἶναι, πάντα δέ μιν λήθειν ὡσ ἀπεόντα δοκεῖ· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389161)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION