Sense

1. to ripen, make ripe, to become ripe
2. to soften, assuage anger

Examples

• καὶ γὰρ τοὺσ καρποὺσ ἐν ταύτῃ τῇ χώρῃ πεπαίνεσθαί τε ταχύτερον τῶν ἄλλῃ ὡυτὸσ οὗτοσ Μεγασθένησ ἀνέγραψε καὶ φθίνειν ταχύτερον. (Arrian, Indica, chapter 9 8:1)
• "τῶν μαλακοστράκων ὀχεύονται, φησί, κάραβοι, ἀστακοί, καρῖδεσ καὶ τὰ τοιαῦτα, ὥσπερ καὶ τὰ ὀπισθουρητικὰ τῶν τετραπόδων, ὀχεύονται δὲ τοῦ ἐάροσ ἀρχομένου πρὸσ τῇ γῇ ἤδη γὰρ ὦπται ἡ ὀχεία πάντων τῶν τοιούτων, ἐνιαχοῦ δὲ ὅταν τὰ σῦκα ἄρχηται πεπαίνεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 65 1:1)
• ἢ τοὐναντίον, οἰκεῖόσ ἐστι τῆσ σταφυλῆσ χυμὸσ ὁ γλυκύσ, διὸ καὶ πεπαίνεσθαι λέγεται τὸ γλυκὺ κιρνώμενον ἡ δὲ ψυχρότησ οὐκ ἐῶσα διαπνεῖν ἀλλὰ συνέχουσα τὸ θερμόν, τὴν γλυκύτητα διατηρεῖ τοῦ γλεύκουσ; (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 27 1:1)
• "ὅτι πολλὰ συμπτώματ’ ἐνόντα πάθεσιν αἰτιῶν λαμβάνει δόξαν οὐκ ὀρθῶσ ὅμοιον ὡσ εἴ τισ οἰοίτο τῇ ἀνθήσει τοῦ ἄγνου πεπαίνεσθαι τὸν τῆσ ἀμπέλου καρπόν, ὅτι δή, τοῦτο τὸ λεγόμενον, ἡ τ’ ἄγνοσ ἀνθεῖ χὠ βότρυσ πεπαίνεται ἢ τοῖσ ἐπὶ τῶν λύχνων φαινομένοισ μύκησι συγχεῖσθαι καὶ συννεφεῖν τὸ περιέχον· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 7:1)

Similar forms

• πεπαίνει (6)
• πεπαίνεται (6)
• πεπαίνῃ (3)
• πεπαίνειν (3)
• πεπαιγμένα (2)
• πεπαίσθω (2)
• πεπαίτερα (2)
• πεπαίτερος (2)
• πέπαικεν (1)
• πεπαίνηται (1)
• πεπαιτέρᾳ (1)
• πεπαίνεταί (1)
• πεπαίνοντ (1)
• πεπαιτέρα (1)
• πέπαικε (1)
• πεπαιτάτην (1)
• πεπαῖσθαι (1)
• πέπαιχεν (1)
• πέπαικται (1)
• πεπαίνομεν (1)
• πέπαικάς (1)
• πεπαίνετο (1)
• πέπαισται (1)
• πεπαίνουσα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.