Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρθενία

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: παρθενία

Structure: παρθενι (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: = parqenei/a, Pind., Aesch., Eur.

Sense

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative παρθενία παρθενίᾱ παρθενίαι
Genitive παρθενίᾱς παρθενίαιν παρθενιῶν
Dative παρθενίᾱͅ παρθενίαιν παρθενίαις
Accusative παρθενίᾱν παρθενίᾱ παρθενίᾱς
Vocative παρθενίᾱ παρθενίᾱ παρθενίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • στάσεωσ δὲ γενομένησ ἡττηθέντεσ οἱ παρθενίαι ἀναχωροῦσιν ἑκόντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ πέμψαντεσ εἰσ Δελφοὺσ χρησμὸν ἔλαβον πλεῖν εἰσ Ἰταλίαν, ἐξευρόντασ δὲ χωρίον τῆσ Ιἀπυγίασ Σατύριον καὶ ποταμὸν Τάραντα, ἔνθ’ ἂν ἴδωσι τράγον τῇ θαλάττῃ τέγγοντα τὸ γένειον, ἐκεῖ τοὺσ βίουσ ἱδρύσασθαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 1 4:1)
  • σχεδὸν δὲ καὶ παρὰ Λακεδαιμονίοισ ἔτυχόν τινεσ ταύτησ τῆσ ἐπωνυμίασ τῶν οὕτωσ γενομένων, Παρθενίαι κληθέντεσ συχνοί· (Dio, Chrysostom, Orationes, 178:1)
  • ἧκον οὖν σὺν Φαλάνθῳ οἱ Παρθενίαι, καὶ ἐδέξαντο αὐτοὺσ οἵ τε βάρβαροι καὶ οἱ Κρῆτεσ οἱ προκατασχόντεσ τὸν τόπον. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 3 4:11)
  • γενομένων δὲ τούτων οἱ μὲν παῖδεσ ὠνομάσθησαν Παρθενίαι. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 3 6:7)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION