Ancient Greek-English Dictionary Language

παροπλίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παροπλίζω παροπλίσω

Structure: παρ (Prefix) + ὁπλίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to disarm

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροπλίζω παροπλίζεις παροπλίζει
Dual παροπλίζετον παροπλίζετον
Plural παροπλίζομεν παροπλίζετε παροπλίζουσιν*
SubjunctiveSingular παροπλίζω παροπλίζῃς παροπλίζῃ
Dual παροπλίζητον παροπλίζητον
Plural παροπλίζωμεν παροπλίζητε παροπλίζωσιν*
OptativeSingular παροπλίζοιμι παροπλίζοις παροπλίζοι
Dual παροπλίζοιτον παροπλιζοίτην
Plural παροπλίζοιμεν παροπλίζοιτε παροπλίζοιεν
ImperativeSingular παρόπλιζε παροπλιζέτω
Dual παροπλίζετον παροπλιζέτων
Plural παροπλίζετε παροπλιζόντων, παροπλιζέτωσαν
Infinitive παροπλίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παροπλιζων παροπλιζοντος παροπλιζουσα παροπλιζουσης παροπλιζον παροπλιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροπλίζομαι παροπλίζει, παροπλίζῃ παροπλίζεται
Dual παροπλίζεσθον παροπλίζεσθον
Plural παροπλιζόμεθα παροπλίζεσθε παροπλίζονται
SubjunctiveSingular παροπλίζωμαι παροπλίζῃ παροπλίζηται
Dual παροπλίζησθον παροπλίζησθον
Plural παροπλιζώμεθα παροπλίζησθε παροπλίζωνται
OptativeSingular παροπλιζοίμην παροπλίζοιο παροπλίζοιτο
Dual παροπλίζοισθον παροπλιζοίσθην
Plural παροπλιζοίμεθα παροπλίζοισθε παροπλίζοιντο
ImperativeSingular παροπλίζου παροπλιζέσθω
Dual παροπλίζεσθον παροπλιζέσθων
Plural παροπλίζεσθε παροπλιζέσθων, παροπλιζέσθωσαν
Infinitive παροπλίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παροπλιζομενος παροπλιζομενου παροπλιζομενη παροπλιζομενης παροπλιζομενον παροπλιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροπλίσω παροπλίσεις παροπλίσει
Dual παροπλίσετον παροπλίσετον
Plural παροπλίσομεν παροπλίσετε παροπλίσουσιν*
OptativeSingular παροπλίσοιμι παροπλίσοις παροπλίσοι
Dual παροπλίσοιτον παροπλισοίτην
Plural παροπλίσοιμεν παροπλίσοιτε παροπλίσοιεν
Infinitive παροπλίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παροπλισων παροπλισοντος παροπλισουσα παροπλισουσης παροπλισον παροπλισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροπλίσομαι παροπλίσει, παροπλίσῃ παροπλίσεται
Dual παροπλίσεσθον παροπλίσεσθον
Plural παροπλισόμεθα παροπλίσεσθε παροπλίσονται
OptativeSingular παροπλισοίμην παροπλίσοιο παροπλίσοιτο
Dual παροπλίσοισθον παροπλισοίσθην
Plural παροπλισοίμεθα παροπλίσοισθε παροπλίσοιντο
Infinitive παροπλίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παροπλισομενος παροπλισομενου παροπλισομενη παροπλισομενης παροπλισομενον παροπλισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἐγὼ καὶ ποῦ λέληθα παρανοίασ ἡλωκώσ, ὅτι διδάσκει μέν οὐδεὶσ οὐδεὶσ μεταπείθει περὶ ὧν δοκῶ κακῶσ βεβουλεῦσθαι, κωλύομαι δὲ χρῆσθαι τοῖσ ἐμαυτοῦ λογισμοῖσ καὶ παροπλίζομαι; (Plutarch, Cato the Younger, chapter 68 4:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION