- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακροτέω?

ε-contract Verb; Transliteration: parakroteō

Principal Part: παρακροτέω παρακροτήσω

Structure: παρα (Prefix) + κροτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to pat or clap

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακρότω παρακρότεις παρακρότει
Dual παρακρότειτον παρακρότειτον
Plural παρακρότουμεν παρακρότειτε παρακρότουσι(ν)
SubjunctiveSingular παρακρότω παρακρότῃς παρακρότῃ
Dual παρακρότητον παρακρότητον
Plural παρακρότωμεν παρακρότητε παρακρότωσι(ν)
OptativeSingular παρακρότοιμι παρακρότοις παρακρότοι
Dual παρακρότοιτον παρακροτοίτην
Plural παρακρότοιμεν παρακρότοιτε παρακρότοιεν
ImperativeSingular παρακρο῀τει παρακροτεῖτω
Dual παρακρότειτον παρακροτεῖτων
Plural παρακρότειτε παρακροτοῦντων, παρακροτεῖτωσαν
Infinitive παρακρότειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακροτων παρακροτουντος παρακροτουσα παρακροτουσης παρακροτουν παρακροτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακρότουμαι παρακρότει, παρακρότῃ παρακρότειται
Dual παρακρότεισθον παρακρότεισθον
Plural παρακροτοῦμεθα παρακρότεισθε παρακρότουνται
SubjunctiveSingular παρακρότωμαι παρακρότῃ παρακρότηται
Dual παρακρότησθον παρακρότησθον
Plural παρακροτώμεθα παρακρότησθε παρακρότωνται
OptativeSingular παρακροτοίμην παρακρότοιο παρακρότοιτο
Dual παρακρότοισθον παρακροτοίσθην
Plural παρακροτοίμεθα παρακρότοισθε παρακρότοιντο
ImperativeSingular παρακρότου παρακροτεῖσθω
Dual παρακρότεισθον παρακροτεῖσθων
Plural παρακρότεισθε παρακροτεῖσθων, παρακροτεῖσθωσαν
Infinitive παρακρότεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακροτουμενος παρακροτουμενου παρακροτουμενη παρακροτουμενης παρακροτουμενον παρακροτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακροτήσω παρακροτήσεις παρακροτήσει
Dual παρακροτήσετον παρακροτήσετον
Plural παρακροτήσομεν παρακροτήσετε παρακροτήσουσι(ν)
OptativeSingular παρακροτήσοιμι παρακροτήσοις παρακροτήσοι
Dual παρακροτήσοιτον παρακροτησοίτην
Plural παρακροτήσοιμεν παρακροτήσοιτε παρακροτήσοιεν
Infinitive παρακροτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακροτησων παρακροτησοντος παρακροτησουσα παρακροτησουσης παρακροτησον παρακροτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακροτήσομαι παρακροτήσει, παρακροτήσῃ παρακροτήσεται
Dual παρακροτήσεσθον παρακροτήσεσθον
Plural παρακροτησόμεθα παρακροτήσεσθε παρακροτήσονται
OptativeSingular παρακροτησοίμην παρακροτήσοιο παρακροτήσοιτο
Dual παρακροτήσοισθον παρακροτησοίσθην
Plural παρακροτησοίμεθα παρακροτήσοισθε παρακροτήσοιντο
Infinitive παρακροτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακροτησομενος παρακροτησομενου παρακροτησομενη παρακροτησομενης παρακροτησομενον παρακροτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἢν ἰδοὺ ἀράμενος ἐκεινοσὶ τὸν ἕτερον ἐκ τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰς τὸ ἔδαφος, εἶτ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ, συνωθῶν κάτω εἰς τὸν πηλὸν τέλος δὲ ἤδη περιπλέξας αὐτῷ τὰ σκέλη κατὰ τὴν γαστέρα τὸν πῆχυν ὑποβαλὼν τῷ λαιμῷ ἄγχει ἄθλιον, ὁ δὲ παρακροτεῖ εἰς τὸν ὦμον, ἱκετεύων οἶμαι, ὡς μὴ τέλεον ἀποπνιγείη. (Lucian, Anacharsis, (no name) 1:5)
  • Τούτοις ὁ Ἄνανος παρακροτεῖ τὸ πλῆθος ἐπὶ τοὺς ζηλωτάς, οὐκ ἀγνοῶν μὲν ὡς εἰε῀ν ἤδη δυσκατάλυτοι πλήθει τε καὶ νεότητι καὶ παραστήματι ψυχῆς, τὸ πλέον δὲ συνειδήσει τῶν εἰργασμένων: (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 222:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION